Miłości nie fizyczne
Oddałbym
naród
wolność
ropę i złoto
pomyśleć że
tyle Zachodu
o Rosjankę
Minimalizm
Kłamstwo tego świata trzyma grawitacja.
Alizée
okrążając Jerycho kapłani nieśli
Słońce i noc
nie zbiegną w dobie dwudziestego dziewiątego dnia lutego
jak kiedyś Księżyc przed Armstrongiem
jak cień, który się spełnił
Maksymilian Tchoń. Urodzony w 1987 roku. Pochodzi z Tarnowa. Licencjat filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego (STAL) z siedzibą w Krakowie. Autor tomów: Kolor po dniu Teoria geocentryczna (2018), Femme. Parafraza z pamięci (2017), W osierdzie (2017), Potępiony (2016), Człowiek z końca frazy (2016), Walkirie. Noc ciszy (2016), Imperium Polonicum (2016), Opracowanie edytorskie (2015), Ars poetica (2015), Całkowite zaćmienie (2015), Http (2015), Niecierpliwy (2013) oraz tomiku Życie jak poemat (2012), a także książki eseistycznej: Rezerwat znaków przestankowych (2018). Pomysłodawca Almanachu Literackiego Młodych Synekdocha (2015–2016). Publikował również w Miesięczniku Literackim Akant, 2Miesięczniku Pismo Ludzi Przełomowych, Inter-. Literatura-Krytyka-Kultura, Antologii Poetów Polskich 2017, Almanachu Pożegnanie lata pisarzy i artystów 2017, antologii Grała w nas gra, Almanachu Literackim Młodych Struny serca, almanachu Aspiracje, kajecie Dziś będę poetą, prasie katolickiej, lokalnej i w Internecie na łamach Biura Literackiego oraz portalach: eGminy.eu, www.poemax.pl i www.liternet.pl. Pasjonuje się muzyką, sportem, turystyką górską oraz dobrą książką. Jego teksty są tłumaczone na język angielski.
