Cały czas
.
Wyglądam przez okno
parapet usłany dywanem
z trupków komarowych
słońce udaje lato
maskuje głuche krzyki
z niedaleka
próbujesz iść ogrodem
siadasz na krześle
i pijesz łyk czarnej kawy
masz czarne myśli
bolą porcelanowe stawy kolanowe
tętnice z uporem pompują krew
w mózgu igły wczorajszego dnia
cały czas mówisz mi
jeszcze wszystko będzie dobrze
.
.
.
Tatuaż
.
Wytatuowałem słowa
które napisałaś po piętnastu latach
na tej bliźnie którą tylko ja widzę
słowa jak czarny mak
które utkwiły
między zębami
mówisz że już dobrze
tylko musiało minąć
kilka śmierci i kilka narodzin
blizna
jej obecność
piecze
.l
.
.
Stan zimowy
.
Wszystkie strachy twoich słów
i rozpuszczanie mózgu
nieświadomość kolejnych milionów sekund
gdy powłoka skóry jeszcze cała a maszyneria
stawów rozkłada na łopatki
wracasz do czasów które żyją
już tylko w twojej pamięci
kolorowodziobe alki mówią na to
niemożliwe
w twojej głowie
zamieć śnieżna
.
.
.
Rozsypane
.
Życie rozsypuje się jak
domek z kart
przed pięćdziesiątką myślisz
że jesteś nieśmiertelny
rozpijasz wolne minuty
w przestrzeni bez wyrazu
dostajesz w twarz
białą zarazą
jeszcze przed trzydziestką
nie wiesz nic
rozsypane bezładnie zdania
słowa
l i t e r y
.
.
.
Nasze relacje
.
Struktura kodu kreskowego
jest taka prosta
jak alfabet
bezbarwnych dni
upraszczasz cyfry
litery słowa
skracasz drogę
do domu
i interakcję
ze mną
niedługo struktura kodu kreskowego
będzie bardziej skomplikowana
niż nasze relacje
.
.
.
Za
,
To co za ścianą nie wyjdzie
wbije się w mur
wyszczerbi
rozleje plamą spoconego powidoku
a tak byś chciała
jeszcze raz poczuć
ten beztroski dziecięcy
śmiech
.
.
Bartosz Konopnicki
Ur. 1984r. w Nowej Soli (woj. lubuskie). Absolwent Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od października 2022 współredaktor bloga poetyckiego „Poezja na każdy dzień”. Publikował między innymi w „Akancie”, „Helikopterze”, „Poezji na każdy dzień” „sZAFie”, „Bezkresie”, „Post Scriptum”,, a także na stronie internetowej „Wydawnictwa J”. Jego wiersze publikowane są w antologiach poetyckich, między innymi w ramach projektu „Czytam Wasze Wiersze” „Poezja po zmierzchu”, czy antologii „Życiem pisane”. Były także czytane w audycji „Poczta Poetycka” Radia Koszalin. Regularnie pojawia się w przestrzeni internetowej. Prowadzi autorski fanpage na Facebooku. Dotychczas wydał cztery tomiki poetyckie: „Rozszczelnienie” (2013), „Skrawki” (2015), „Wagony do ciszy” (2019) i najnowszy „Jak te manekiny” (2022). W wolnej chwili fotografuje i jeździ rowerem. Mieszka w Krakowie.
