Drknss
Ich will das nie vergessen.
wściekle nad ranem robię
trening siłowy
(pamiętać o dodatkowych, tajnych powiekach!).
Zęby niespokojne potargały język, to się powtarza,
gdy wjeżdżam w aleję
Unter den Kiefern.
Opanować przyruchy i zawiązywanie
supłów na włosach, poprawianie wiązań.
Z ziemi wychodzi ołowiany nosiwoda, stracił
część koromysła. Bang bang. Guzik
z pętelką.
W norze borsuka jest tajne przejście do arsenału.
Między gałęziami dendryty. Kiedyś cała szkoła
chodziła tam na wycieczki oraz na zawody sportowe. Szerokie
ścieżki. Pamiętam, jak udawałam, że się jąkam.
Chłopak z Mołtajn wygrał wtedy najdłuższy bieg, chociaż się spóźnił
i podskakując na jednej nodze, wiązał buty.
Wcześniej napisałam dla niego mój pierwszy wiersz, choć tylko
PATRZYLIŚMY.
Stałam w wodzie do kolan, przede mną była wyspa, a za mną
bunkry.
Stawiało się
patyczki ukośnie pod wiszącymi ścianami.
Ich will.
Mam uzbrojone skronie, drutami
rysuję szlaczki na fasadach.
Chrabąszcz oswaja mnie. Nie było go całe lato.
Teraz znowu patrzy cicho, gdy się budzę.
Anna Matysiak (ur. 1967) – autorka książek poetyckich: Czułość liter (2015), Źrebię Heraklita (2017) Tyle nieznanych Ryb (2018), Tiergarten (2019), Wsobne maszynki (2020) i Na setkach wioseł (2021), zbioru małych próz Spacja. Notatnik redaktorki (2019), a także bajek publikowanych w czasopismach i antologiach oraz książki o poezji Erwina Kruka i artykułów w czasopismach i książkach zbiorowych. Redaktorka i tłumaczka, prowadzi własne wydawnictwo, zajmuje się fotografią artystyczną. Mieszka w Warszawie.
