-•-
.
tam gdzie próbujesz mnie
odkryć
kiedy dotykasz, morze
jestem
w zasadzie nieoznaczonej
.
.
.
-•-
.
tu cię mam!
o drobino moich wspomnień
w smaku niedzielnej zupy, rozgryzionej pędem pietruszki
w rześkim prostołyku śnieżnej kuli, do nosa do buzi
przy czapce koraliku, z drewnianą okrasą
w kiwakami usianą do babci trasą
siarki woń ostry błysk, dziadka papieros śródnocny
gryzący jak moje wspomnienia, ekstra mocny
.
.
.
-•-
.
słowa rozpadły się w jengi stos
fundament przeżarty od gąb
od min strojonych na wysokich szczeblach
kobiecy dialog między nogami
schowajcie dzieci, namaśćcie schron
gdy obcy wejdzie w wasz dom
.
.
.
-•-
.
metaverse
niczym awers
cybertopijna szczepionka
libertarianistyczna mrzonka
mrożonka
dla neurotycznego pionka
.
.
.
-•-
.
wasza noc jest moim dniem, nie snem
patrzy, kształty wyraźnie splątane
na dnie godziny ciemnej, która odchodzi
z otchłani zmąconych szmirusów
odbieram wam ludzkie obręby
z masy wyłaniają się teraz
robaczywe włosy zapleśniałe zęby
blackniecie dosadnie i mi nie żal
miejsc, w których nie ma
w fałszywej bramie waszego nieba
.
.
.
-•-
.
zaszyli ci usta braciszku koronny
raj niczym wydmuszka spękana od wojny
wiatr, zawsze tu był wszędzie nam wiał
ale ty się nie ruszasz, czyżbyś spał
lodowaty do nicości, dotknęłam
istnego wakuum, pantera*
.
*Rilke/Lewin
.
.
.
-•-
.
nieludzko spojrzałeś na mnie
pojawiła się istota i stałam się naga
zwierzę obnażyło zwierzę
utknąłeś we mnie
wbiłeś mi drzazgę natury
od teraz, nie jesteś zwykłym kotem
mucha nie jest zwykłą muchą
pająk stracił fobiczną moc
twoja bez słów obecność
pokazała mi, jak tu u nas jest
w środku zwierzęcego świata
.
.
.
Katarzyna Osipowicz (ur. 1979), artystka sztuk wizualnych, autorka oryginalnego cyklu kolaży fotograficznych „Demontage”. Miłośniczka poezji, filozofii i muzyki współczesnej.
