Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Kiedy umieszczam cię…
Jacek Łukasiewicz

Kiedy umieszczam cię…

 

„Kiedy umieszczam cię w tym wnętrzu”– napisałem
i czuję głupstwo tego incypitu. Jesteś
stamtąd, z przyciętymi jasnymi włosami,
masz oczy o barwie trudnej do zapamiętania,
„Kiedy umieszczam cię” – napisałem.
Wiem jednak, że wszystko jest rozłączone:
stół i kanapa,
dzień i noc,
dziecko i dorosły,
kobieta i mężczyzna,
drzewo i chrząszcze na drzewie.

Wszystko można umieścić wszędzie,
ale to nie ma znaczenia.
Jaskrawe plecy ulicy (odwrócona plecami):
pełna homarów, jadeitu, morwy,
perkalowych
sukienek murzyniątek, plakatów Zirkus Frank.
Pomiędzy stacjami U-bahnu
ulice w słońcu, w deszczu, w przenikliwym chłodzie.

Ulica bez ciebie
jest inna niż ulica z tobą.
Ptasi szczebiot G. , stukot wysokich obcasów.
Wystukują tętenty krwi, która setkami pępowin
przez stulecia przelewała się z ciała do ciała.
Płonęło drewno, pozostawały kamienie, osmolone mury, naprawiane ciągle od nowa.
Wśród pozrastanych kamieni żyjemy we własnych krajach.
Miasta konały z ludźmi miesiącami albo
w ciągu jednej nocy rujnowano miasto. Pozostawało wiele ceglanego kurzu.,
który wdychało następne pokolenie.
Ja – o mieszaniu się krwi, języków, rysów twarzy.
Wymianę krwi i nasienia uzupełniano wymianą towarów i pieniądza.
Podejmowano uroczyste zobowiązania w obliczu władzy.
Mieszanina myśli, idei, uroda świata, w którym się żyje; różaniec pragnień
zmienionych w bursztynowe paciorki.
Pragnień wielu nieznanych ludzi, z nich się zrodziłem.

Nie ma ich pragnień we mnie, lecz coś z nich zostało.
Trwałe sekundy nawróceń. Klejnot szkieletu kostnego.
Szkielet wyciągnięty na nagrobku prałata
lubieżnie (ta lubieżność podoba się, lecz nie działa) w długiej barokowej nawie
katedry w Fuldzie –
W deszczu uderzającym w te szyby
do dna…

Hamburg, wrzesień 2000

 

Jak kupić „Wiązania” Jacka Łukasiewicza

 

 

 

Jacek Łukasiewicz ur. 1934 we Lwowie.  W 1951  rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W roku 1955 otrzymał dyplom magistra.  Recenzje drukował od roku 1952. W latach 1953-1956 pracował we Wrocławskim Tygodniku Katolickim. W 1956 roku współpracował jako krytyk z wrocławskimi „Poglądami”, później. ze „Współczesnością”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Twórczością”, „Więzią”, „Odrą” i innymi pismami.

W roku 1971 zaczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej, w 1972 obronił doktorat. W 1981 roku habilitował się na podstawie monografii Mieczysława Jastruna Spotkania w czasie (wyd. 1982), a w roku 1991 otrzymał tytuł profesora. Od roku 1974  do  emerytury kierował Zakładem Literatury Polskiej XX wieku. Promował wielu magistrów i kilkunastu doktorów. Zajmuje się interpretacjami poezji XX wieku i współczesnej, także socjologicznymi i politycznymi jej kontekstami oraz dziewiętnastowieczną tradycją. Wydał m. in. Szmaciarzy i bohaterów (1963), Zagłobę w piekle”  (1965). Republikę mieszańców (1974), Oko poematu” (1991), Wiersze w gazetach 1945-1949” (1992), Rytm czyli powinność. Szkice o książkach i ludziach po roku 1981 (1993),  Mickiewicz (1996), Herbert (2001), Grochowiak i obrazy (2002). Wiersze Adama Mickiewicza (2003), Ruchome cele (2003), Jeden dzień w socrealizmie (2006), TR (o poezji Tadeusza Różewicza, (2012  – Nagroda Osobna na Festiwalu Literackim Gdynia 2013), Kąt widzenia. Notatki literackie (2016), a także 15 tomów poetyckich: Moje i Twoje (1959), Obraz siedzącej (1963), Zabawy zimowe (1968), Dolina (1972). Podróże (1976), Album (1983), Światło mijania (1986), Cztery poematy (1988), Mali mistrzowie (1993), Czas nie dopełniony (1998), Deszczyk i inne wiersze (2005), Wybór wierszy (2009), Stojąca na ruinie (2011), Rytmy jesienne (2014). Tercet (2014), Wiązania (2018).  Laureat m. in Nagrody Miasta Wrocławia, Nagrody im. Kazimierza Wyki, Nagrody PEN-clubu. Jest członkiem Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich i Pen-Clubu. W latach 2008-2015 przewodniczył jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.

PODZIEL SIĘ

Do góry