Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Tadeusz Zawadowski
Wiersze

 

rozmowy o wolności

 

siedzimy w parku pod drzewem. pijemy piwo. obok
nas ptaki niebieskie i w innych kolorach przestępują
z nogi na nogę. ktoś podchodzi mówi że tu nie wolno
pić alkoholu. to tylko piwo. rozmawiamy o wolności.
wojtek ma włosy zielone jak mundur. po nocach
kryje się na strychu ja w piwnicy
gromadzę zapasy na wypadek wojny. ktoś mówił
że na sąsiedniej ulicy widział wojsko. dwóch żołnierzy

leżało pijanych w trupa.

 

 

 

piwnica

 

schodzimy do piwnicy. przeglądamy skrzynie ze starymi
ulotkami i wybieramy nadal aktualne. konfitury i ogórki
mogą się przydać jeśli zajdzie potrzeba pozostać
dłużej. w kącie na wszelki wypadek odbiornik
przystosowany do odbioru radia wolna europa. wczoraj
wstawiłem wysłużoną kanapę i kilka krzeseł. sąsiedzi
udają że nie widzą ale też meblują swoje komórki. o północy
obradował sejm. zaryglowałem drzwi

do piwnicy.

 

 

 

widok na pokój

 

kiedyś sądziłem że pokój jest jak powietrze. można
nim oddychać i cieszyć się do syta. któregoś dnia
jednak pojawili się pod drzwiami zamaskowani
żołnierze bez mundurów z karabinami załadowanymi
nienawiścią. wtedy zrozumiałem co to strach i że nic
nie jest darowane na wieczność. w niedalekich miastach
zaczęli ginąć ludzi. wychodzili na ulicę młodzi chłopcy
i wyrastały im siwe brody a z minuty na minutę wypadały
włosy. kobiety chowały dzieci do łożysk i kurczyły się
na odgłos kroków na schodach. stałem w drzwiach

i patrzyłem jak rozpada się mój pokój.

 

 

 

nim sen nadejdzie

 

tylu moich przyjaciół wymaszerowało w sen. jeszcze
dudnią mi w głowie bębny ich butów uderzające o bruk
niedokończonych wojen. pozostały po nich porozrzucane
guziki od mundurów wierszy. odbezpieczone granaty słów
których nie zdążyli wyrzucić na papier lub choćby na wiatr. nocą
zamiast baranów liczę kroki tych którzy przekroczyli linię
frontu. powoli zajmuję ich pozycję. za nimi

już tylko sen.

 

 

 

odwołano koniec świata

 

koniec świata odwołano. można spokojnie wrócić
do domów usiąść przed telewizorem i wysłuchać
komunikatu o odwołaniu. kto nie wierzy może
przeczytać w gazecie. to jednak nie ma
znaczenia bo i tak nie ma chętnych do skończenia
z tym światem. nikt nie wie jak będzie na drugim
trzecim czwartym. zbyt wiele niewiadomych.
matematycy pogubili się w równaniach stratedzy
w opracowanych wcześniej planach walki
z obcymi i swoimi. mogą teraz wrócić do żon i dzieci

bo przecież koniec świata odwołano.

 

 

Tadeusz Zawadowski

 

TADEUSZ  ZAWADOWSKI – poeta, redaktor, krytyk literacki; urodził się 9. 12. 1956 r. w Łodzi, od 1981 roku mieszka w Zduńskiej Woli, gdzie współtworzył Klub Literacki „TOPOLA” oraz Klub Twórczej Pracy „BEZ  AUREOLI” . Członek Związku Literatów Polskich. Laureat około 250 międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów literackich oraz wielu nagród literackich m.in.: POLCUL FOUNDATION ( w kapitule m.in. Jerzy Giedroyć, Gustaw Herling – Grudziński, Jan Nowak – Jeziorański) oraz za całokształt twórczości literackiej:  IANICIUSA imienia Klemensa Janickiego, Nagrody Ekspresjonistyczną FENIKSA im. Tadeusza Micińskiego i  SUPER CYSIORA. Jest autorem ponad 1300 publikacji w ogólnopolskiej, emigracyjnej i zagranicznej  prasie literackiej. Swoje wiersze i teksty krytyczne publikował w około 250 antologiach literackich. Były tłumaczone na języki: rosyjski, łotewski, chorwacki, bośniacki, serbski, słoweński, grecki i angielski. Wydał 16 tomików poetyckich, w tym ostatnio:  Kiedyś (2014) – Nagroda Literacka im. Ryszarda Milczewskiego – Bruno i wyróżnienie  XXXVII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego oraz Mrówka  ( 2017) i „budzik z opóźnionym zapłonem” (2019).

 

 

PODZIEL SIĘ

Do góry