oblicza miłości
dla AA
śnił mi się raj. setki Adamów
Ew i Ty–wąż–tęcza
strzegący mnie. uważnie. jadowity gdy pora
utożsamić się ze światłem
i raz na zawsze się zapomnieć
śnił mi się raj. Adam zmizerniały
stara przygarbiona Ewa i Ty-wąż-tęcza. pełen chęci
by bez obawy spojrzeć gdzie mój wzrok nie sięga
i jednym jedynym oddechem przejść do tajemnego miejsca
wymarzonego od dziecka
śnił mi się raj. Piotrowin wynurzający się z tęczy i dzika kobieta
ujrzałem pusty w środku eukaliptus pod którym mnie kochałaś
nasze stopy w miłosnym dotyku. palcem na dłoni wystukane kocham cię
wyrysowane serce. oddech w oddech. pachniesz jak wiosna
jesteś. moja. mój
na wieki wieków
barw tęczy
kreślonych codziennym no nie i no tak
miłości. z każdym krzyżem. który musi unieść
bez słowa
śnił mi się raj. jak bezkres. samotny
wtuliłeś się w prochy ziemi aby zrozumieć
od Początku do Końca
siebie samego. zniszczyć. bez żalu
i wstać oczyszczony moimi łzami z wszystkiej myśli która nie jest tobą
ani mną. jedynie balastem
bez znaczenia
jak znamię na moim ciele
które nigdy nie poczuje dotyku
kochanej ręki
śnił mi się raj. przeobrażony. ty
wąż-tęcza. nieodgadniony i ja w pogoni
rzeczywistości
i twojej miłości
nasze spotkania
pamięci AA
kiedy Cię poznałam byłeś światłem. w rzece polisemii niejasności
patrzyłeś. na mnie
jakbym nie była. ulepiona z gliny
w boskich płomieniach namiętności. płynęłam. blisko ciebie
wyzwolona. z każdego miejsca
abyś mógł. wejść, we mnie
teraz. i zawsze
poczuć wszystkie drogi do
i kawał drogi. za mną
kiedy byłeś. gdzie ja byłam. stałeś się moim. starym
jak mit. przeznaczeniem w bezmiarze
oddechu oceanu pustyni
zachodów słońca i snów proroczych wypełniających
przestrzeń. moje ja. twoją tajemnicę
na straży których stała jedynie nasza opowieść. mądra
prawdziwa jak najstarszy derywat istnienia
kiedy cię spotkałem. byłaś
ukryta pośród wszystkich kobiet. patrzyłaś
zmysłami tej. od której stale uczyłem się być
zdrowym. szczęśliwym. burkliwym. dziwakiem
uczniem. chorym. człowiekiem zamiast mężczyzny
nie w porę żal. nie czas na pytania o
jak mogło być a nie było. dlaczego ty a nie ja
dlaczego żaden człowiek nie był mi tak potrzebny jak ty. jedna jedyna
miłość o zapachu wiosny
na wieki wieków
Ave
kiedy cię teraz spotykam. nie wiem
jak na ciebie spojrzeć abyś nie widziała
że bez blasku w sznurach czekam. już od dawna
kiedy cię dziś spotkam. nie wiem
jak spojrzeć ci w oczy abyś dostrzegła głód który każe mi się odbić
od bólu do marzeń. abym zrozumiał
słowa. w ścianie płaczu
ciężkie
jak kamienie. zawsze żywe
jak kochane ręce
Ave
czy to wszystko jest mrzonką
śnieniem zasypanym lękiem
dwulicową złudą
czy błędem jest patrzeć. bez patrzenia. słyszeć
bez słuchania. w śniegu pościeli. skrycie pisać
wiersze – szkłem wyryte – tatuaże
a może to czas. tak
goni
może
to już
spotkanie nocą
jestem Cieniem
w woalu
od zawsze. na zawsze
bez rysy
jak skała
wygładzana każdego ranka ulewą
z perłowych łez
osuszana wiatrem pełnym pocałunków wysyłanych
przez najróżniejsze odcienie światła
jak trzewia jaskini z barwnym malunkiem tysiącleci
w których prastare kobiety do dziś rodzą dzieci aby nikt nigdy nie zapytał
jak długo będą żyć
wołam cię
abyś został
we mnie
ty
wyśniony
nigdy nienasycony
kochanek
który nie pyta ile mam lat ponieważ wie
że we śnie wiek trwa nieskończoność
albo
koncert na dwa głosy i gitarę
Teresa Podemska–Abt, pisarka, akademik tłumaczka.
Duszą wyjazdu Teresy z Polski, w maju w 1981, jest jej mąż, Artur Abt (1952 – grudzień, 2019), jedyna miłość jej życia, doskonały komputerowiec i niestrudzony społecznik, organizator wielu spotkań artystycznych Polonii z artystami i pisarzami z Polski, a także – przez wiele lat prezes Polskiego Towarzystwa Kulturalnego. Ich syn, Kamil Abt, muzyk, jazzman, kompozytor i akademik, od paru lat pracuje w Polsce. ‘Bez energii i miłości, jaką moi Panowie wnoszą w moje życie, moje istnienie i twórczość, nie byłyby czym są’.
Jako teoretyk i krytyk literatury, socjolog edukacji i literatury, Teresa pisze w wielu gatunkach. Zajmując się i naukowo i artystycznie literaturą aborygeńską (którą też tłumaczy), imigracją polską i wielokulturowością w Australii, a także — z racji altruistycznych i wiary w użyteczność i potrzebę wymiany umiejętności — pisarka zasiada w radach naukowych czasopism, recenzuje i edytuje dla wielu czasopism (np. Listy z daleka, Postscriptum Polonistyczne) oraz chętnie wspomaga swoim warsztatem i doświadczeniem wielu autorów rozrzuconych po świecie.
‘Naszą egzystencją, a więc moimi i naszymi wszelkimi działaniami, ideami, uczuciami i ich realizacjami’, mówi Teresa, ‘kieruje miłość do siebie wzajem i do siebie samych, ludzi wkoło nas i tzw. świata, dla którego wszyscy troje mamy ogrom ciekawości oraz – pasja do tego co robimy, bez deklaracji, ograniczania się (także wzajemnego) czy ustalania granic. Na emigracji, gdzie mamy tylko siebie i związani jesteśmy z kilkoma osobami zaledwie, bez mojego Męża i jego miłości, bez jego wsparcia i naszego oddania się sobie (co wcale nie jest łatwe!), bez wzajemnego zaufania, a także – determinacji i otwartości jednocześnie, nie miałabym i nie mielibyśmy jako Rodzina i każde z nas z osobna, żadnych szans na realizację i spełnienie oraz żadnych znaczących efektów swojej i naszej wspólnej pracy, a nawet na zwykłą normalność. Po prostu nie dałoby się żyć; Australia nie jest wcale taka wspaniała jak zdaje się być z daleka lub z propagandowych folderów.’
Wydane książki: Składam człowieka (2017), Spaces of literary Wor(l)ds and Reality: Interpretation and Reception of Aboriginal Literature (2016), Świat Tubylców Australijskich (2003), Żywe Sny (2001), Spoza Raju (2000), Pomieszały mi się Światy (1995).
Antologie polsko- i angielskojęzyczne: min., On Life’s Path, Contemporary Poetry. An Anthology of Present Day Best Poems, Metafora Współczesności, Pomosty, Zielona zima, Własnym Głosem, Poezja dzisiaj.
Prace akademickie i literackie oraz wiersze w czasopismach: min. Postscriptum Polonistyczne, Rozmowy o Komunikacji, Text Matters, Culture–History–Globalisation, Odra, Tygiel Kultury, Czas Kultury, Poezja dzisiaj, Metafora Współczesności, Poetrix, Croscena.
Teresa współpracuje także z kilkoma periodykami Internetowymi, np. Polska Canada, Puls Polonii, Przegląd Australijski.
Afiliacje: The Australian Institute of Aboriginal and Torres Strait (AIATSIS), SA Writer’s Centre, Australian Association of Authors, International PEN
