Daniel Warmuz (ur. 1987) – eseista, tłumacz, badacz i popularyzator literatury węgierskiej. Przełożył m.in. powieści Incognito Tibor Noé Kiss (2017), Chłopcy z placu Moskwy Zsolta Berty (2019), książki poetyckie Skok wzwyż Zoltána Lesiego (2021) i Przyszłość miodu Jánosa Téreyego (2024), dramaty Cień ojca Csaby Mikó (2017), Do niczego innego nie doszło Andrei Pass (2017), Czy lubicie banany, towarzysze? (2015) i Bańskie kwiaty (2017) Csaby Székelya oraz Dobrobyt Árpáda Schillinga (2020). Tłumaczył też wiersze Zity Izsó, Györgya Gömöriego, Györgya Petriego, Zoltána Németha oraz – na język węgierski – Bartosza Sadulskiego. Laureat Nagrody im. Adama Włodka (2019) oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (2022) za przekład Szatańskiego pomiotu Zoltána Mihálya Nagya. Regularnie publikuje na łamach prasy literackiej, m.in. w „Akcencie”, „Czasie Literatury”, „Dialogu”, „Herito”. Mieszka w Krakowie, bywa w Budapeszcie.