Poezja, proza, krytyka, esej. Literatura współczesna, pismo i wydawnictwo.

Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Zupa pomidorowa i małe co nieco o szczęściu
Magdalena Podobińska

Takiej prostoty, takiego rozumku chcę.

Proza współczesna. Pismo literackie, wydawnictwo, sklep internetowy.

Przesieka (fragment)
Jacek Bierut

Bo tak to już jest (choć nie jest), że cmentarze najmniej są tym, czym są, czyli stanem obecnym, natomiast są przede wszystkim tym, czym nie są, wszystkim, co poza nimi.

Krytyka literacka. Poezja, proza, literatura współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Miasto
Marcin Dymalski

Śliczna pani pokryta piegami wyławia mnie z tłumu i próbuje przekonać do oddania krwi potrzebującym dzieciom; mylnie ocenia mnie jako zdrowy egzemplarz

Potencjały, czyli Stajnia, czyli…
Jacek Bierut

Bo wiemy jak, możemy i chcemy.

Widzialność ciał
Justyna Skolicka

niebo nigdy nie jest lokalne

Powidoki epoki wieczności
Nikodem Szczygłowski

NRD dąży do zamknięcia granicy w Berlinie.

O twórczości Olgi Tokarczuk
Agnieszka Kłos

Tokarczuk wielokrotnie dała wyraz swojemu poczuciu przyzwoitości.

Paragraf 100/XX (z „Przesieki”)
Jacek Bierut

Literatura polska się zwija, choć wiadomo już, że przetrwa, w katakumbach, w dziczy, w chaszczach, na pewno nie w muzeach, a tu taki zdradziecki cios z (wydawałoby się) bezpiecznej flanki.

Kroatenstraße
Nikodem Szczygłowski

wielki obraz przedstawiający dojście Białochorwatów nad Adriatyk

Tristitia Tergestentris. La storia una adriatica
Nikodem Szczygłowski

Właśnie Schmitz stał się inspiracją do postaci Leopolda Bluma w Ulissesie.

Mirosław Mrozek
Bohater charakterystyczny

Moje IQ przekracza 130, natomiast jeśli idzie o inteligencję emocjonalną jestem kretynem z rodzaju tych najbardziej opóźnionych.

Melancholia północy
Małgorzata Fabrycy

Przedwieczna tęsknota, poszukiwanie gestów odtwarzających odwieczny sens życia, bliskość stworzenia i natury, bliskość człowieka i zwierzęcia.

Wyrwanie z piwnic, PRL-u i alternatywnej rzeczywistości
Ewa Frączek

Wydawało mi się, że wszyscy czują się Bukowskimi i że im więcej ktoś wyrzyga, tym większy ma fejm.

Dekada poezji w Lublinie wobec zatrzymania czasu
Rafał Rutkowski

W tym wszystkim zawsze był duch, którego dosyć łatwo się sprowadzało z niewidzialnych światów i mam nadzieję, że ten duch, który towarzyszy nam również teraz, jest tak ekstrawagancki i różnorodny jak tamten.