W cieniu permanentnego pęknięcia, czyli poetyka czasowo wygaszonego wszechświata
Rafał Kasprzyk
Tu czarne jest czarne, a białe jest białe.
/
W cieniu permanentnego pęknięcia, czyli poetyka czasowo wygaszonego wszechświata
Michał Śniado-Majewski
Wiersze
Bezpański pies układa ciało do snu.
Ta łuna to on
Jacek Bierut
I zaczynasz traktować tekst jako ciało
Tomasz Chudak
Wiersze
postanowiliśmy to zakończyć
O wierszach Marcina Sendeckiego (Dukt 12)
Jacek Bierut
jak te wiersze są zrobione metrycznie
Jerzyk
Zuza
Chłopaki przytakują, a ja myślę, że wolę go zabić sama.
Kinga Rajzyngier
Wiersze
Trochę dłużej
Trochę czulej
Jadwiga Mizińska
Drogocenne pustynnienie
Zwyczajna spowiedź powinna się przeto zamienić w zapowiedź.
Rafał Gawron
Wiersze
algorytmy nie są sprawiedliwe
ale walczą o naszą wolność
Bartosz Niewart
Wiersze
słownik nie zna końca
Witold Wirpsza
Antologia Wiersza Polskiego
Z daleka dolatuje skrzyp
dźwigów, które wcześniej rozpoczęły pracę.
Joanna Gocłowska-Bolek
Wiersze
Oblizywać palce klejące od taniego dżemu truskawkowego
Poetki w pustym mieszkaniu
Spotkanie z Agnieszką Kłos i Mirką Szychowiak, poetkami, rezydentkami Fundacji Wisławy Szymborskiej.
Grzegorz Burda
Debiut
Po szóste – wojna
Leszek Budrewicz
Juwenilia
Trzeba wejść na najwyższy drapacz chmur i sieknąć z karabinu maszynowego po gwiazdach.
