Uwaga, obiekt monitorowany Mirki Szychowiak, to – mimo rozedrgania egzystencjonalnego autorki, obecnego w jej poprzednich książkach poetyckich – zbiór wierszy poszukujący „śladów życia” z pozycji reportera, podglądacza, rzadziej współbohatera. To nowy głos poetki z dużym dorobkiem (nominacja do NIKE). Autorka zaprojektowała tom dwuczęściowo (z podtytułami: „Stan podgorączkowy” i „Skrawki”) po to, by druga, znacznie obszerniejsza część stała się swoistego rodzaju postojami pamięci. Dedykowanie tekstów (poza ludźmi, znanymi i przypadkowo spotkanymi) między innymi miastu, ogrodowi, puszczy na Podlasiu – sygnalizuje, ile i jakie sprawy, poza „wyższymi” – powinny być w życiu ważne. Kiedy autorka o tak znacznym i docenianym dorobku sięga po nowe formy i nowe spojrzenie na rolę poezji, zazwyczaj jest to intrygujące. U Mirki Szychowiak tym bardziej, bo ta autorka nie zatrzymała się w rozwoju i jest w ciągłym procesie twórczym.