DSC_0177-min

Anna Adamowicz
Wiersze

łabędzi śpiew żebraka umierającego z głodu w szczelnej beczce z jedynym otworem, przy którym czuwa król Sycylii, król Niemiec, Święty Cesarz Rzymski, król Jerozolimy, antychryst, stupor mundi, Fryderyk II Hohenstauf

 

och, jakże się mylisz, czuwający z okiem przy świetliku beczki.
moja dusza, dotąd skłębiona bezpiecznie w szyszynce,
pączkuje filigranową siecią,
rozkwita drobną nitkowatą grzybnią,
perliście ucieka przez wszystkie pory drewna,
przerasta twoje imperium

 

 

 

rozpoznanie

 

znam kraj który jest kolonią pąkli

każda pąkla zamknięta
we własnej wapiennej puszeczce
żadna nie wpuści doń rozwielitki
ni oczlika ni raczka skrzelowego

wąsate pąkle plują naupliusami
które mają przed sobą cały ocean
a przyczepiają się tuż obok siebie
klejem mocnym jak skrzepła krew

znam kraj który jest kolonią pąkli
wyrosłych na skórze wieloryba
biorącego właśnie rozpęd aby
z całej siły otrzeć się o skałę

 

 

 

skraje

 

kiedy Anna Netrebko wchodzi w Tatianę
wschód Ukrainy wchodzi w czysty ogień

kiedy Tatiana kreśli list miłosny
wybuchają arie w Doniecku i Ługańsku

kiedy Tatiana tańczy poloneza
separatyści szepczą recytatyw

kiedy Tatiana odrzuca Oniegina
granaty spadają jak miękkie ansamble

kiedy Ukraińcy proszą o odcięcie
Anna kupuje mieszkanie na kredyt

kiedy Noworosja rozwija flagę
Anna bandażuje nietknięty teatr

 

 

 

Anna Adamowicz – urodziła się w 1993 roku w Lubinie, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Diagnosta laboratoryjny, poetka, autorka tomu „Wątpia”, wyróżnionego nominacją do Nagrody Literackiej Gdynia oraz trzecim miejscem w plebiscycie Browar za debiut. Publikowała wiersze m.in. w „artPapierze”, „Dwutygodniku” i „Odrze”.

PODZIEL SIĘ