koniec historii 1
tego samego dnia kiedy obie koree
nie wzięły się na cel lecz zbliżyły
do siebie na odległość pocałunku
a dwunastu ochroniarzy chroniących merca
z którego wyfrunie gołąbek pokoju i już nigdy
nie usiądzie na czerwonym guziczku
biegło w marynarkach rozpiętych
jak brezentowa płachta pod czereśnią
zespół abba ogłosił nagranie dwóch piosenek
nowych jak pokój między zwaśnionymi krajami
zapieczętowany nieśmiertelnym szlagierem
którego wysłuchamy dopiero w grudniu: ach
chciałbym tak jak kim wyciągnąć dłoń przez granicę
i nie sparzyć się
a rozanielić
wawrzek jedzie do azji
i mówi że w indonezji
na planach filmowych zatrudnia się szamanów
żeby dbali o dobrą pogodę a ja zastanawiam się
czy są zatrudnieni na śmieciówkach czy też może
prowadzą firmy i są vatowcami od czego przecież może zależeć
sukces ich działalności oraz tej egzotycznej kinematografii:
stan mojego umysłu przypomina stan rzeczy w indonezji
gdzie jeden szaman wystawia fakturę
a drugi delikatnym głosem
prosi o pin i zielony
koniec historii 2
104-letni australijski naukowiec
który przyjechał do szwajcarii żeby umrzeć
na ostatniej konferencji prasowej
zaśpiewał po niemiecku
fragment kantaty wieńczącej
9. beethovena
wiadomo że beethoven
którego zupełnie niewiarygodnie
w kiczowatym filmie holland
zagrał ed harris skomponował ją
kiedy był już głuchy
ale my nie możemy być głusi na fakt
że ten biolog
doktor honoris causa uczelni w trieście
ma jeszcze swoje zęby!
Bartosz Sadulski – poeta, dziennikarz, sekretarz redakcji kwartalnika „Herito”. Autor dwóch tomów wierszy. Prezentowane utwory pochodzą z książki, która się ukaże. Mieszka w Krakowie.
