Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Tomasz Hrynacz
Pięć wierszy z „Lallen”

 

 

 

Całymi

.

Dniami prosić, wzruszyć.
Dniami prosić, zaręczyć.
Dniami prosić, ugadać.

Tylekroć zgrzyt cieni sklejonych krągło światłem,
co pobłyskuje niczym ampułka i zsuwa się z wolna w ruczaj.
Wtórnie przeliczać czas. Samo przez się, zwid mocuje na alarm.
„A już myślałem, że nastąpi przełom”.
Chyłkiem kreską przez furtę, na skraj, za rubież.
Miasto stoi jak stało.

Kruchy spód, miękki wierzch. Pytajnik w zapasie.
Sen na śnie. Łamie brew. Skoro przywiało, niechaj ostanie
niczym zgiełkliwy głos ciosany łkaniem. Oczy stygną,
pieni się falą naftowe niebo w sześcianie remu.
Żeby ugadać? Żeby zaręczyć? Żeby wzruszyć?

Zdarzyła się niewczesna próba, nie znalazła odpowiedzi.
Miasto stało i stoi.

Dzwoni niepomiernie.

 

 .

.

.

Poręka

.

i tak: ta maleńka wiara,
kiedy dzwonisz, jest poręką dóbr,

tedy ruszyć z posad, przesunąć cienie,
wydłużyć słońce,
cisnąć śniegiem w oczy,
śniegiem w usta,

zasklepić serce spsute,
częściej niż zawsze
chłonne,

podległe.

Bądź.

 

 .

.

.

Żeś sam

.

jako że trop nie zbłądził najdzie w czasie

ano mój mały orędowniku udręki!

podpięty lustr na zaprożu skroś ciemności
w sieni mamidło świetlisty felc w dwójnasób
jak widmo Brockenu

szwenk skier zeźlony rejwach okno nad przepaścią

kto odpowie z wzajemnością
spojrzyj ślicznie

z pęknięć i szlochów ulep dom

żeby nie było

tęczowy nimb cedzi cień

 .

.

.

 

Kucki

.

Chmurko Prachmurko po drzemce
Chmurko Prachmurko w zamęcie
Chmurko nie na żarty

nie wódź piętrami ty schodź

Chmurko Prachmurko z próchna
Chmurko Prachmurko w obrządku
Chmurko nie na czasie

tłok grzmotu zza cienkiego słońca

dozwól odsłoń kto tam

 

 .

.

.

Po iskrze

.

Ani swędu

Bez negacji proch gubi miot

Zmierzch repetuje Jak okiem sięgnąć Glina w rękach

 .

.

 

Wiersze pochodzą z tomu „Lallen”, który  w 2023roku  został wydany przez Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka w Mikołowie.

.

.

Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.
fot. Dawid Głodkowski

 

Tomasz Hrynacz (ur. w 1971 r. w Świdnicy) – poeta. Wiersze publikował m.in. w paryskiej „Kulturze”, „brulionie”, „Czasie Kultury”, „Frondzie”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Odrze”, „Twórczości”. Wydał tomy wierszy: Zwrot o bliskość (1997), Partycje oraz 20 innych wierszy miłosnych (1999), Rebelia (2001), Enzym (2004), Dni widzenia (2005), Praski raj (2009), Prędka przędza (2010), Przedmowa do 5 smaków (2013), Noc czerwi (2016), Dobór dóbr (2019), Pies gończy (2021), Emotywny zip (2021), Lallen (2023). W 2014 roku otrzymał od prezydenta Świdnicy nagrodę za twórczość literacką i udział w animacji środowiska literackiego Świdnicy. Jego wiersze przetłumaczono na  język angielski, chorwacki, czeski, kataloński, macedoński, niemiecki, rosyjski, serbski, słowacki i ukraiński.

PODZIEL SIĘ

Do góry