Barbara Angeli
.
Klatka
.
Kojarzycie, jak mówi się wam, żebyście nie żyli tak, by spełniać cudze oczekiwania, ale żeby robić to, co naprawdę rozpala w was ogień, bez względu na osąd innych? Próbuję. Kiepsko mi to idzie, ale przynajmniej próbuję.
Jest czerwiec, co oznacza tylko jedno: kończy się szkoła, a wraz z nią moje życie zawodowe. Tak to jest, gdy pracuje się w tajemnicy przed mężem, nauczycielem w szkole podstawowej, który jest sztywnym konserwatystą. Mówi, że kobiety muszą zostać w domu. To ich miejsce, powtarza. Dlatego już wiem, że kiedy za piętnaście minut wybije godzina piąta w to letargiczne piątkowe popołudnie, przypieczętuję moje nieuchronne letnie przeznaczenie. W domu, z mężem i jego skargami. Wzdycham ponuro.
Po raz enty spoglądam na zegarek, gdy z gabinetu wychodzi mój szef. Uśmiecha się do mnie, przechodzi kilka kroków dzielących go od mojego już uporządkowanego biurka i uprzejmie, ale też ze zdecydowaniem, ściska moją dłoń: „Droga Adelo, jak co roku, zawsze szkoda się z Tobą żegnać. Będziemy za tobą tęsknić przez te miesiące. Ale wiedz, że gdybyś zmieniła zdanie, to biurko jest zawsze do Twojej dyspozycji. Możesz przychodzić i pracować, kiedy tylko chcesz”.
„Dziękuję, naprawdę doceniam twoje słowa”. Opuszczam na chwilę twarz, by ukryć zaszklone oczy. Nagle chęć wyrzucenia z siebie całego ciężaru, jaki czułam na swoich barkach, staje się nie do powstrzymania. Chcę mu powiedzieć, jak bardzo chciałabym zostać. O tym, jak wyczerpujące było przez te wszystkie lata przychodzenie do pracy bez możliwości powiedzenia komukolwiek czegokolwiek. O tym, jak bardzo kocham mojego jedynego syna, Sebastiana, mimo że nie mogę go przytulić, gdy płacze sam w swoim pokoju, ponieważ gesty czułości „psują dziecko”. O tym, jak bardzo chciałam stworzyć duży dom pełen dzieci, ale po dwóch poronieniach zdałam sobie sprawę, że moje ciało mówi mi, że więcej nie mogę. Rozczarowane spojrzenie mojej matki, zazdrość wobec siostry, która znów zaszła w ciążę, poczucie nieadekwatności we wszystkich obszarach mojego życia.
„Życzę udanego lata, do zobaczenia we wrześniu”.
Może szef będzie zaskoczony moją nagłą ucieczką, a może jej nie zauważy. Biorę torbę i pędzę w dół po schodach, gdzie czeka na mnie moje drugie życie.
.
Barbara Angeli, tłumaczenie Lena Dominiczak
.
.
.
.
Barbara Angeli – pochodzi z Trydentu, studentka psychologii poznawczej, od zawsze pasjonuje się literaturą. Pogłębiała swoją wiedzę na temat sztuki narracji, uczęszczając do szkoły twórczego pisania „Jak napisać świetną historię” Francesco Trento i biorąc udział warsztatach i wydarzeniach literackich organizowanych przez niego w Rzymie. Publikowała między innymi w dzienniku „L’Adige”. Uczestniczy w projekcie literackim Poesja i wspiera proces korekty i przekładu dla publikacji w magazynie Gazzetta Italia.
.
.
.
Federico Franco
.
***
.
Nie potrafię zapisać własnych słów:
puste wspomnienia
lamenty pofalowane
przez zapomnienie.
Samotnie, słyszę dźwięk rogu
w błękitną noc: płaczą
motyle na
wietrze.
Jest zapach życia, ale
świt daleko. A jednak
uśmiecham się naprzeciwko
morza.
.
Federico Franco, tłumaczenie Lena Dominiczak
.
.
.
Federico Franco – muzyk i kompozytor z Vicenzy, ukończył studia w zakresie gry na altówce w Conservatorio di Vicenza „Arrigo Pedrollo”. Występował jako solista w takich miejscach jak Teatro Olimpico (Vicenza) i klasztor Santa Cecilia w dzielnicy Trastevere (Rzym). Skomponował i opublikował utwór fortepianowy „Ricordi d’ottobre”, należący do zbioru „Piccoli canti”. W wolnym czasie pisze opowiadania i wiersze. Uczestnik projektu Poesja i innych inicjatyw literackich.
.
.
.
.
Lena Dominiczak – ur. w 1998 w Ostrowie Wielkopolskim. Absolwentka italianistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, w ramach stypendiów uczyła się m.in. na uniwersytecie Sapienza w Rzymie. Autorka poezji i prozy oraz polsko-włoskich tłumaczeń literackich. Publikowała m.in. w rzymskim dzienniku GP News oraz w polskich magazynach literackich takich jak Ypsilon, Magazyn Zakład, Stoner Polski oraz w Magazynie Składka. Jej opowiadania ukazały się w antologiach Grupy Wydawniczej Alpaka, a teksty literaturoznawcze w publikacjach Uniwersytetu Jagiellońskiego pod redakcją Jakuba Kornhausera. Organizatorka polsko-włoskiego projektu literackiego Poesja, w ramach którego publikuje we współpracy z dwujęzycznym magazynem Gazzetta Italia.
.
.
