Oddech. Masz prawo
go zrobić
albo nie.
Widzę, jak unosi
się twoja klatka
życiowa.
Wysmarowana masłem. W środku:
placki, kluski szare,
wielobarwne nadzieje.
Żabi skrzek. Wtedy
nad stawem
powiedziałeś, że ryby
co godzinę się karmi.
One tak śmiesznie podpływały, łapały susz w dziób, a czasem,
czasem podgryzały sobie płetwy, można by rzec: „podcinały
innym skrzydła”, by te drugie nie mogły
płynąć dalej. Pamiętasz?
Jesteś jak ryba.
Insulina utrzymuje
życiowy cukier.
Zastanawiam się, dlaczego on
tak bardzo ci spada
i wzrasta
góra i dół
góra i dół.
Normalni ludzie,
tu: pauza.
Gdyby był to jakiś brytyjski slam,
tu zapytałabym patrząc w blaski eteru: Who the fuck
normal people are?
Normalni ludzie:
Mają ten stan jakoś wyrównany,
nie dzielą posiłków na dobre
i złe, ludzi nie dzielą
z powodu skóry, religii,
koloru oczu.
Trochę mi przykro, że powiedziałeś mi,
że jestem brzydka i głupia? Ja nie uważam,
byś ty taki był?
Zawsze miałeś:
niesamowite szelki,
apaszki w kant,
odblaskowe kurtki narciarskie,
a teraz dali ci nawet
prywatną lożę.
Szyderców.
Tak naprawdę dla człowieka
z ogromnym sercem,
momentami wspomaganym
przez sztuczny rozrusznik.
.
.
.
.
Malika Tomkiel
Jest człowiekiem, kobietą. Pisze, uczy jogi, prowadzi warsztaty pisarskie i Dyskusyjny Klub Książki – nie boi się konfrontacji z trudnymi tematami. Jej teksty publikowano m.in. w magazynach „Slow”, „EPEA”, „Zwierciadło”, „noizz.pl”, „Vege”, „Freshmag”, „portalyogi.pl”, „Czas Literatury”, „Zakład” czy „Kraft”, którego była współzałożycielką i redaktorką naczelną. Zamiłowanie do prasy rozlała na książki. Jej literacki debiut pt. „Biel Kości” w szczery i bezprecedensowy sposób porusza temat zaburzeń odżywiania, w którym Tomkiel, za sprawą swoich dziennikarskich umiejętności, umieściła rozmowy z osobami chorymi czy specjalistami, opierając się na swoich prywatnych zmaganiach z anoreksją. Dodruk wyprzedano. Chcąc szerzyć wiedzę na temat wagi słów, emocji i roli zdrowia psychicznego w życiu człowieka, udzieliła wywiadu do książki Agnieszki Jucewicz pt. „Czasem czuję mocniej”, „Pytaniu na śniadanie”, „Gazecie Wyborczej” oraz była prelegentką TEDx w Katowicach.
Mieszka blisko puszczy na Podlasiu. Rok 2023 pozwolił jej na wydanie dwóch kolejnych książek: „Twój wewnętrzny głos”, która będąc skierowaną do dzieci i dorosłych, opowiada o łączności z ciałem, oddechem i własnymi uczuciami oraz obszernego tomu poezji pt. „Każdy ma jakiś problem”, prezentując ponad 30 wierszy stanowiących podróż po organizmie i psychice człowieka. Jurorka konkursów literackich. Chcąc zrozumieć język teatru, ukończyła scenopisarstwo i dramaturgię na Polskiej Akademii Nauk. Dziś ma na swoim koncie pięć tekstów teatralnych (w tym opiekę literacką nad nagradzanym spektaklem „SYN”, Grupy Wolność czy autorski tekst pt. „Skowyt” – monodram Marcina Tomkiela), podejmuje się roli opieki literackiej i redaktorki (m.in. wyd. Muza). Rok 2025 obfituje w pracę nad drugim tomem poezji, spektaklem teatralnym i współpracą z podlaską organizacją pozarządową.
Lubi zapach kawy i gubić się w lesie. Kocha swojego psa, męża, książki, a w szczególności “Panią Dalloway” i brytyjski zaśpiew. Przyjemność sprawia jej nauczanie i mówienie o literaturze oraz relacji fizyczno-duchowej.