xxx
.
Słońce jeszcze nie zaszło
wszędzie cisza
– niczego nie napiszę
.
.
.
xxx
.
Czarne chmury
ogród pełen deszczu
– za chwilę wszystko będzie schło
.
.
.
xxx
.
Cóż mniej niż cisza…
może myśli
które nadejdą
.
.
.
xxx
.
Cichy wieczór –
jestem tam
gdzie nie jestem
.
.
.
xxx
.
Cokolwiek powiem
najmniej w słowie
.
.
.
xxx
.
Dzisiaj nie wiatr
nie deszcz
dzisiaj… dzisiaj
,
.
.
xxx
.
Ciepły dzień
wszystko rozłożyło
pąki liście ręce
.
.
.
.
Tomasz Majzel (ur. w 1965 r. w Szczecinie) – poeta i prozaik. Szczecinianin. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu na Opowiadanie Okno 2005 oraz Konkursu im. K.K. Baczyńskiego w kategorii prozy (2006). Wydał tomy wierszy: Fragmenty ciałości (2007), Fotoalbum (2009), Treny Echa Tropy (2015), Nicowane/Niedowyrazy (wspólnie z MarkIem Majem) (2021), Części (2024) oraz tom prozy Opowiadania w liczbie pojedynczej (2011). Publikował między innymi w „Pograniczach”, „Wyspie”, „Migotaniach”, „Frazie”, „Portrecie”, „ Afroncie”, ,Elewatorze” a także pismach internetowych. Stara się rozglądać i rozumieć, ale bez przekonania.