Ależ to ciekawe. W języku jest wszystko. Przypominamy zestaw wierszy Jacka Gutorowa i zastanawiamy się, jak stopniować ten rzeczownik (w polszczyźnie wszystko jest możliwe). Przypominajka, przypomina, przypomin? A może nawet „przypom”? Ale ten trzeci stopień (najwyższy) przy zmianie rodzaju na męski nam nie pasuje. Szowinizm (w tym przypadku płciowy) nigdy nie jest dobrym sposobem. „Przypomi”? To zdrobnienie, a szukamy poważnego zgrubienia. Łatwo nie jest, ale forma „przypoma” da się obronić. Kiedyś to nowe w polszczyźnie słowo być może urodzi się na tej stronie. A przy okazji nowa zasada gramatyczna (choć myk stary, bo w języku jest wszystko).
Prace z gramatyki opisowej, do których przed chwilą zajrzeliśmy, a także obecne w ich pobliżu słowniki, w sprawie stopniowania rzeczowników milczą (choć dopuszczają różne nieregularne możliwości, zazwyczaj dwustopniowe). Coś tu może wybiera się na makulaturę? Ale o tym już Jacek Gutorow.
