rajzefiber
.
kobieta nerwowo nawołuje psa
pies ma na imię Amor
i wyrwał się za suką
chyba
jutro znów będzie upał
wokół nas krążą grzmoty
prasuję letnią sukienkę
na luzie
bez zacięcia
słychać warkot silnika
wzrok płynie za pilotem
kobieta woła
Amor
widział pan?
.
.
.
Wycinka
.
Lecą ludzie jak drzewa, las rzednie powoli
i już widać łysinę, bliski koniec drogi.
Jeszcze chce się przyspieszyć, kwitnąć po raz wtóry,
dodać bieli do czerni, różu do purpury…
Oby kicz nam nie wyszedł, nie wykończyć kiczem
tego, co jest zwyczajnym, kolorowym życiem.
.
.
.
na Centralnym
.
za sterylną szybą
metalowa łapa nalewa do firmowego kubka
idealnie gorącą kawę
kubek jest papierowy
ekologiczny
oszczędny
milczący
z mojej strony
konstrukcja
łokieć
nadgarstek
palce
odruchowo
uśmiecham się do maszyny
potem
do okna wagonu
pociąg odjeżdża
powleczone skórą ręce
opadają
.
.
.
.
Dorota Czerwińska – urodzona 24 października 1968 roku, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej oraz terapeutka pedagogiczna, trenerka umiejętności społecznych z Warszawy.
Wiersze publikowała między innymi w „Helikopterze”, „Afroncie”, „eleWatorze”, e-eleWatorze, „Migotaniach, „Post Scriptum”, „Akancie”, „Przekroju”, magazynie „Suburbia”.
Autorka objętego patronatem Polskiego Stowarzyszenia Haiku tomiku wierszy haiku „nieboziemia” (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2024) oraz tomiku poezji „Ba!Lans” (Fundacja Duży Format, Warszawa 2024).