uwaga!
nocą przegotowują wodę w fontannie. zarazki
nie są mile widziane; to dobrze
strzeżone osiedle. można to zrobić bohatersko,
włączyć grzałkę. potem zająć się sadzeniem
zakazów, bo do fontanny i tak nie można wchodzić.
nie pływają w niej ryby, nie pływają
monety.
mitologie
że tak to się odbywa?!; wystarczy pisać
na tafli łazienkowego lustra i miłość przechodzi
w dobrotliwą codzienność? kiedyś byśmy za to spłonęły,
dziś trwamy jak echo w pogłębionej jaskini.
basiu, basiu, pamiętasz ten film,
na który nie zdążyłyśmy? call me
by your name. spróbuj, spróbuj mnie sobie
umościć.
spóźnienie
rano zbierałam butelki. wiesz, ile można
się przy tym nauczyć? potem już tylko podlać
kwiaty i mogę wychodzić
tak wielokrotnie; to nic
nie kosztuje.
odmęty
słońce dogasa, wejdźmy więc do kokonu. ciemność
nie zawsze związana jest z chłodem. niedługo termin
porodu. zajrzę do poczwary przez okular. pływa
kraulem po ojcu. pewniak z nazwiskiem
matki.
21 węzłów
więc znów nowy mężczyzna na plaży
prosi o pomoc w pełnym wietrze. nie poznaję,
choć rysuje dla mnie mapę tajemnej wody,
gdzie nigdy wiać nie przestaje,
nigdy nie gaśnie słońce,
każdy jest zdrowy na ciele i umyśle.
pomagam.
choć nigdy tam nie pojadę.
Barbara Elmanowska – ur. 1981 roku, poetka, doktor nauk humanistycznych. Debiutowała w 2006 roku esejem Zawsze fragment, którym zajęła I miejsce w ogólnopolskim konkursie „Literackie Talenty 2006” w Świdnicy. Autorka tomików poetyckich: Tę drogerię mam po drodze (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Wrocław 2009), którego wydanie było nagrodą w konkursie na książkowy debiut poetycki oraz Próby generalne (Mamiko, Nowa Ruda 2014). W 2016 roku wydała książkę Czarny pegaz, pierwszy powojenny przewodnik szlakiem artystów pochowanych w Świdnicy. Laureatka indywidualnej nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej przyznawanej przez Prezydenta Miasta Świdnicy.
