carmina buraca*
Ułożenie towarów na
Kredyt bez zwierzeń, czytelniku,
pójdziesz na to, zawierzysz
pieśń, oddasz gardło,
potem i tak po drugiej stronie
spotkają się nasze ślady,
cienie za skąpe na opowieść
czy interpretację, ale zawsze,
powiemy, był ruch, przeciek,
wzajemność; kto cię tu
prosił, wykrzyczane w gniewie,
to też komunikat,
nawiązanie, przecież
mieliśmy tylko zrobić
zakupy bez kartki,
z ręką swobodnie w kieszeni,
nie na klawiaturze.
*
już się tam myją, myją,
w odległych pokojach,
lektura szumu przenika
przez ściany, tłumaczy się
język niedokładnych wcieleń,
my się myjemy o godzinę
później, wnioski z lektury
wynikają same, lecz nie
ma czytelnika, bo tu
koniec pieśni, gołębie
na dachu pozostają głuche,
licząc na resztkę wody
i na jakąś rację.
*
rant, tran i tym podobne,
rapierem afrontu
traf prosto w ster
(bez serc, bez ucha),
by zmienić kier-
unek (na takielunek),
choć wszystkie drogi
prowadzą do jednego; więc port,
ryt, sort, katalogi
i nieznany błąd
jak ląd, do którego przybić
się gwoździem z grobu
Chrystusa, a potem uciekać
na desce
też z czyjegoś grobu
czy z pieśni.
*
u ich własnej trumny rzecz
jasna, przylepiona
na głucho, pożyczona,
oddana, kto zapłaci
za trumnę, ten panem
sytuacji, i wie, co będzie
dalej, zna rozwój wybrzuszeń,
amen
(fragmenty)
* Wersja dla czytelnika zagranicznego; dla naszych po prostu karmina buraka.
Zaniechane początki (wierszy, opowiadań)
Przyszło im się rozmnażać na plaży, przyjęli to z pokorą.
Śmierć się przechadza wzdłuż ogrodzenia, nic sobie nie robiąc z zaostrzonych sztachet. Pies jej niestraszny i dwa wilcze doły. Już odbija się w szybach, w łazienkowym lustrze.
Ten, który dźwigał głazy, i dzień zaczynał od dwóch główek czosnku i cebuli, leży tam pod płotem. Gdy sobie przypomnę, podlewam mu kwiatki.
Już nie musisz czytać wszystkiego, co spłynie, powiedział kierownik i wręczył bon na zupę.
Silniej zbudowany? Jego molekuły wzniosły się, ot tak, na sam szczyt, czy po prostu pakował samotnie w piwnicy? A skutek jest, każdy widzi, wstrząsający. Do taksówki nie może chłop wejść, taki masywny.
Co to jest denaturat? Wynaturzony wiersz, w którym wynaturzony podmiot ma problem z zabraniem głosu, bo nie wie, komu miałby go zabrać.
Jeżeli Wikipedia twierdzi, że jesteś kontrowersyjny, to jest dokładnie odwrotnie: jesteś mdły jak solanka do popicia tego czerwonego gówna w żółtym celofanie.
Dodaj mnie do masy, do struktury z białka, z gwiazdami daj już sobie spokój.
Wypowiadając się o niepodległości, zacząłem czemuś podlegać.
I Hermes miał matkę, trzeba ją odnaleźć w głębinach mitologii, czeka tam na nas od tysiącleci, i w całej postawie (brawo, rzeźbiarzu) coś ma nam ważnego do, ale kto odczyta, bo my też jesteśmy dla niej dawno umarli, jednak jest nadzieja, że to nam wskaże źródło czy coś w tym rodzaju.
Wasze lepkie gniazda już nie nęcą starego olbrzyma.
Z drugiej strony kartki na zakupy zostało trochę miejsca. Ale jest tak cicho, że nie dochodzi żaden głos. Wpisuję tylko kilka cyfr i myślę, że mają sens w swoim świecie. A w tym ktoś naśladuje ptaki, organizuje czas, zarządza ruchem. Między jedną pustką a następnymi wypełnione życie. Obowiązki spisano na oddzielnej kartce.
Na poczekaniu, ale nie w poczekalni. Na wymarciu, ale nie z powodu śmierci, lecz zaniechania.
Karol Maliszewski, urodził się w 1960 r. w Nowej Rudzie, gdzie mieszka do dzisiaj. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikował dziewięć zbiorów wierszy – ostatnie to „Potrawy pośmiertne”, 2010, „Ody odbite”, 2012 i „[małe zawsze]”, 2017, oraz osiem książek prozatorskich, m.in. „Faramucha”, 2001 (nominowana do Paszportu Polityki), „Sajgon”, 2009, „Manekiny”, 2012, „Przemyśl-Szczecin”, 2013 (nominowana do Śląskiego Wawrzynu Literackiego), „Ludzie stąd”, 2017. W roku 1999 ukazała się jego książka krytycznoliteracka pt. „Nasi klasycyści, nasi barbarzyńcy”, a w 2001 druga książka tego typu, zatytułowana „Zwierzę na J. Szkice o wierszach i ludziach”. Następnie wydał: „Rozproszone głosy. Notatki krytyka”, 2006 (nominowana do Nagrody Nike), „Po debiucie”, 2008, „Pociąg do literatury”, 2010, „Wolność czytania”, 2015. Jest współautorem podręcznika „Jak zostać pisarzem”, 2011. Ostatnio wydał książkę krytycznoliteracką pt. „Poezja i okolice” i wybór wierszy z lat 1984-2014 zatytułowany „Jeszcze inna historia”. W 2017 zadebiutował jako twórca dla dzieci książką pt. „Przypadki Pantareja”. Był jurorem w programie zajmującym się promocją młodych talentów – „Dolina Kreatywna” (program II TVP), a także stałym recenzentem literackim programów „Rewolwer Kulturalny” i „Magazyn Aktualności Kulturalnych” (Telewizja Wrocław). W radiu TOK FM prezentował stałe pogadanki radiowe z cyklu „Literackie powroty do dzieciństwa”. Współpracował z „Telewizyjnymi Wiadomościami Literackimi” jako recenzent. Przez kilka lat redagował debiutanckie tomiki poetyckie wychodzące w serii „Z kołatką” przy Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich we Wrocławiu. W ramach działalności Biura Literackiego w gimnazjach i liceach wrocławskich organizował lekcje w ramach projektu „Szkoła z poezją”. Współpracuje z wrocławskim wydawnictwem „Warstwy” jako autor recenzji wewnętrznych. Opracował cykl spotkań „Dorzecza”, prezentując wybrane dolnośląskie środowiska literackie we Wrocławskim Domu Literatury, gdzie jest członkiem Rady Programowej. Zorganizował i od 25 lat prowadzi Noworudzkie Spotkania z Poezją, redagując towarzyszące im antologie poetyckie. Aktywnie działa przy organizacji Festiwalu „Góry Literatury” (Nowa Ruda i okolice), prowadząc spotkania autorskie oraz wspólnie z Olgą Tokarczuk i Zbigniewem Kruszyńskim warsztaty prozatorskie dla debiutantów. Zajmuje się poradnictwem literackim, np. w rubryce „Pocztówki literackie” w „Odrze” czy ostatnio (sierpień 2017) podczas Festiwalu Kultury Studenckiej FAMA w Świnoujściu, gdzie był odpowiedzialny za sekcję literacką. Jest członkiem jury nagrody „Warto” („Gazeta Wyborcza”), wyławiając i nagradzając dolnośląskie talenty literackie. Pełni obowiązki eksperta przy Wrocławskim Programie Wydawniczym. Jest członkiem zarządu Fundacji „Literacka Polska”, współpracuje z jej internetowym portalem, przeprowadza wywiady z pisarzami, zamieszcza recenzje. Od 2016 roku zasiada w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.