…
Nie ma miłości bez słów
Nie ma emocji bez czynów
Pragnienia są wtedy,
Gdy jest druga osoba
Uczucia są wtedy,
Gdy jest druga dusza
Nie ma miłości bez ludzi
Ludzkość zaczyna się,
Gdy jest miłość
Bez słów
Polne kwiaty
Dziewczęco dygają,
Oplatały Cię zapachem
Przejrzysta woda
Wlewała się strumieniami
W źrenice oczu
Gęste trawy
Wplecione we włosy
Odbijały połysk promieni
Odległe chmury
Łapczywie przylegały do Ciebie
Na idealne ciało
Opadał podniebny pył
Nie powiedziałem nawet słowa
Ty już o wszystkim wiedziałaś
Wystarczyły tylko dwa spojrzenia
Lustro
Każdego dnia wstaję,
Oglądam swoje odbicie
Każdego dnia patrzę,
Widzę tam innego człowieka
Każdego dnia spoglądam,
Przechylam głowę ze zdziwienia
Pewnego dnia nie wytrzymałem
Rozbiłem lustro
Szkatułka
W szkatułce wspomnień zamknąłem dawne dni
Beztroski czas zabaw już minął
Za wcześnie wyrośliśmy z zabawek
Minione lata nieodpowiedzialności
One nigdy nie powrócą
Rozdzieliło nas tylko życie.
Właśnie, to tylko życie!
Danse Macabre
Na zmarzniętą ziemię opadają martwe liście
Z hukiem smutku uderzają o nagie korzenie
Wpadają w wir przeklęty
I tak kręcąc się dokoła
Obwijają niewidzialny sznur wokół szyi
Wiatr silnym podmuchem popycha je do tańca
Leżą w oddali sparaliżowane,
Radośnie podrzucane przez nagą stopę grzesznika
Ignacy Krzemiński-Iwan ur. 2.09.1999 w Warszawie. Muzyk, dramaturg, poeta. Student Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie wiolonczeli. Wiersze pisze od 16 roku życia. Debiutował w 2017 r. na łamach dwumiesięcznika Poezja Dzisiaj. Jest laureatem wielu konkursów wiolonczelowych o zasięgu Ogólnopolskim i Międzynarodowym. W 2021 roku ukazał się jego debiutancki tomik Bezsilność, który odzwierciedla problemy egzystencjalne jednostki ludzkiej, utopię społeczeństwa oraz decyzje podejmowane przez człowieka często wbrew jego woli. Wiersze zostały zilustrowane zdjęciami wykonanymi przez wybitną artystkę Annę Żebrowską.
