DLACZEGO NIGDY NIE ZOSTANĘ PREKARIUSZEM
.
Kiedy śni mi się dziadek,
którego pochowałem we własnym ślubnym garniturze
z dobrym papierosem, draską i zapałką w kieszeni,
musi się stać coś dobrego. Zawsze tak jest,
a dziś gramy o ćwierćfinał ze Szwajcarią
i wiem, że żaden z Polaków nie zredukuje
swojej obecności na boisku do typowej funkcji
przypisanej jego pozycji. Wciąż znaczy postawa,
odkąd jako dziecko wyprowadziłem ze stajni klacz dziadka
i bez pytania oklep pojechałem do lasu, a on przyglądał mi się
szczęśliwy i stwierdził, że nie podporządkuję się normom
robienia pieniędzy i kariery
i że słabymi nie będę gardził nigdy, i że będę bogatszy od książek
zgromadzonych w miejscowej bibliotece. W lesie było wszystko
naprawdę i w sam czas. I tak,
mam nadzieję, zagrają dziś nasi.
A daję to w ten wiersz przez moje braki i skazy.
Jest pół godziny do meczu, a nie poznałem składów,
choć przecież wiem, w jakim zestawieniu wyjdą Polacy
z rojowiska ludzi, którzy nagle znają się na piłce nożnej,
tak jak niedawno znali się na skokach narciarskich,
a potem na Trybunale Konstytucyjnym. Wyczuwam
myśl dziadka wyraźniej niż jego stajnię. Kiedy mi się dziś przyśnił,
pocałowałem go tak mocno w policzek,
że aż krzyknął „ała”. I poczułem w ustach smak śmierci,
oczywiście własnej. A nie mam już swojego ślubnego garnituru.
Poszedłem więc go szukać we śnie
z powodu fajki, bo we śnie palę,
i trafiłem w pewność,
że bezradności i strachu przed przedstawicielami roju
ani życiem i końcem życia nie poznam nigdy.
.
.
.
Książka dostępna tu: https://allegro.pl/oferta/jacek-bierut-kocia-wiara-poezja-polska-9252540665
.
