Starościńskie Skały
Starościńskie Skały
stoją jak stały. Tu Regał,
tu Szafa, tam cała Biblioteka.
Są jak ruchome kwartały
dawnego życia,
które bije się z nowym
(papier z kamieniem),
choć nie wiadomo,
czy w ogóle jest o co.
Jeszcze tego nie wiem,
ale w drodze powrotnej
z biblioteczek w plenerze
zawinę trzy białe kruki,
choć tylko wśród książek.
Bo na ciemne kamienie
nie ma kruków głupich.
Karpnicki Potok
Potok przeskakuje co chwilę
z jednej strony drogi na drugą,
jakby celował między tyczkami
w przestrzeń dogodną do życia.
Jakby życie potoku w Strużnicy
nie było prostsze od życia człowieka
o krzywych ścieżkach, w których
niebacznie zamieszkał. Właśnie
pojawiłem się w okolicy
i byłbym ciekaw, co dalej,
ale uwiódł mnie obrazek z wyprawy:
przez środek dwie koleiny,
po bokach spore dęby, stara
chałupa i płot, któremu brak
kilku zębów. Obok potok
życie przeżywa płynąc,
spotykając po drodze wysokie
progi, kręte zakręty,
ludzkie odchody.
Goryczka trojeściowa
Tak się cieszę, goryczko,
że Cię znalazłem. Że mnie
znalazłaś. Że podniosłaś poprzeczkę
wysoko ponad jagody, jeżyny,
porzeczki. Bym mógł cię zobaczyć,
pokochać, a potem upaść
z wysoka. Czekałem na ciebie
tak długo, aż uwierzyłem,
że dłużej nie będę. Że będziesz
choć chwilę, zanim odejdziesz,
a ja tę chwilę przeżyję.
Tak się cieszę, że jesień.
Nic nie umiera.
Schodzi głęboko
pod ziemię. Rodzi się
w nowej epoce.
Niemożliwy świat
W lesie, który pod jesień
składa się głównie
z cichych orgazmów
i rozpaczliwych uniesień,
na długiej łodydze od ziemi
do nieba kołysze się pęd
młodego modrzewia.
W głębokim dole
Ciemnego Wądołu
jest trochę jak Bóg,
człowiek lub kwiat,
co z wiatru produkuje
niemożliwy świat.
Grzegorz Tomicki, elektromechanik urządzeń przemysłowych. Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Stale współpracuje z miesięcznikami „Twórczość”, „Odra” i „Nowe Książki”. Opublikował tomy wierszy: Miasta aniołów (Bydgoszcz 1998), Zajęcia (Kraków 2001), Pocztówki legnickie (Katowice 2015), Być jak John Irving (Łódź 2017) oraz monografię naukową Po obu stronach lustra. O twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego (Szczecin-Bezrzecze 2015). Mieszka w Cieplicach, czyli w Jeleniej Górze.