Hymn rozgniewanych dziewczyn
z 2020 roku
Mamy prawo wybierać
Kto może nas rozbierać,
A także decydować
Kto może nas całować.
Już nie będziemy się użalać
I staczać w ciemne bzdury.
Już dość! A PiS i Ordo Iuris
Prosimy wypierdalać!
Trzymajcie się dziadersi
Z dala od naszych piersi.
W nasze intymne strony
Wstęp dla was jest wbroniony!
Już nie będziemy się użalać
I staczać w ciemne bzdury.
Już dość! A PiS i Ordo Iuris
Prosimy wypierdalać!
Słodycz naszych pośladków
Nie dla takich gagatków.
Nie mamy też powodu
Waszego sycić wzwodu.
Już nie będziemy się użalać
I staczać w ciemne bzdury.
Już dość! A PiS i Ordo Iuris
Prosimy wypierdalać!
Zbigniew Machej (ur. w 1958 r. w Cieszynie) – poeta, autor wierszy dla dzieci, tłumacz poezji czeskiej, słowackiej i angielskiej, eseista. Ukończył polonistykę i religioznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako poeta debiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” w 1980 r. Ogłosił czternaście zbiorów wierszy, m.in.: Smakosze, kochankowie i płatni mordercy (1984), Legendy praskiego metra (1996), Wiersze przeciwko opodatkowaniu poezji (2007) oraz Mroczny przedmiot podążania (2014). W 2019 roku opublikował tom krótkich próz pod tytułem Antidotum noctis. Współpracuje z „Literaturą na Świecie” i „Przekrojem”. W 2017 r. wydał przełożone z czeskiego Pieśni duchowe Georgiusa Tranosciusa (nagroda „Literatury na Świecie”), a w 2020 r. Pojęcia podstawowe Petra Krála. Ze słowackiego przełożył tom wierszy Cicha ręka. Dziesięć elegii Ivana Štrpki, nominowany w 2009 r. do nagrody Europejski Poeta Wolności. Przekładał także wiersze dawnych poetów angielskich – Thomasa Traherne’a i Johna Clare’a.
