Klaus Werner Moormann
.
O grecka jesień
.
Chór
.
Przywołujemy twoją duszę
dobrotliwa jesień
przybądźcie prastare dzieje
pełne melancholii słonecznej
i fantazji z greckich mórz – południowych
zaklinamy was
o perły mityczne
zawitajcie o wy błogie ptaszęta
z delikatnego Olimpu
recytuj moje pieśni
o świcie dzielny hoplicie
o pierwszej trojańskiej jutrzence
.
Apoteozy
.
obudziły dzisiaj
głosy sępa
majestatyczna otchłań
stała się bliska sercu
jesiennemu
jesienne skrzydła
uwieczniam je
w przecudnej ceramice
i w obrazie na ścianach
w świątyni mądrości – Ateny
mityczne wyspy
przywołują nieziemskie chwile
heloci marzą o
wypełnieniu czułych losów
periojkowie drzemią w
w prastarej bukolicznej grocie
ambrozyjska pieśń jesienna
staje się skarbem filozofów
zaś atomiści odnajdują
w orła oczach rajskie natchnienie
czułe nawoływanie
filozofowie przyrody w
jesiennej nostalgii – czuwają
jesień kocha sofistów
ofiarowuje prastare księgi
mędrcom czasów ostatecznych
– muśnięcie eschatologii trwa w nich
sceptycy stoicy tudzież epikurejczycy
idą ramię w ramię podążają
dumnie krocząc
ku ogniu jesiennemu
blasku najmilszemu
przeczystemu romantycznemu
apoteoza ubóstwienie uwielbienie
to zadania dionizyjskie dla Platona
w jego jaskini odbija się
idylliczna tęcza
jaskiniowcy wyzwoleni
i pijani prastarą ambrozją
oczyszczani rosą jesieni
rozkoszują się wolnością
z wawrzynu
meteoryt spada
do stawu istnienia
i zawierzenia
tam gdzie Artemida
uroniła pierwszą boską łzę
jesień kocha też
uporządkowany świat
greckiego Arystotelesa
i wiedzie go jako wędrowca
ku szlakom klasycznych
gwiazd ontologicznych
i eudajmonii empirycznej
o liro tyrtejska
piękna niczym zorza
czuwaj kiedy
dedukcja brata się
z indukcją
.
Wyjaśnienia
Hoplita – wojownik grecki
Spartiaci, heloci i periojkowie – warstwy społeczne w Sparcie
Atomiści – zwolennicy poglądu, że świat to cząstki
Filozofowie przyrody – badali naturę świata jako pierwsi
Platon, Arystoteles – najwybitniejsi filozofowie
Sofiści – nauczyciele mądrości
Epikurejczycy – zwolennicy przyjemności
Stoicy – zachowali spokój
Sceptycy – ludzie wątpiący
Tyrtejska lira – lira przy poezji patriotyczno-wojskowej
Muśniecie eschatologii – tajemnica czasów ostatecznych
Jaskinia Platona – odbicie idei
Dedukcja – od ogółu do szczegółu
Indukcja – od szczegółu do ogółu
Eudajmonia empiryczna wg K.W.Moormanna – szczęście odnajdowane
w badaniu zjawisk
.
.
.
Paweł Markiewicz
Urodził się w Siemiatyczach w 1983 roku. Poeta i autor krótkiej prozy w językach polskim, niemieckim i angielskim. Z wykształcenia jest prawnikiem i germanistą. Mieszka w Bielsku Podlaskim. Za swój największy sukces artystyczny uważa czytanie jego wybranych wierszy w hamburskim radio Tide w Niemczech.
