Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Piotr Jemioło
Wiersze

[Historia]

.

Historia się powtarza,
czas się jąka.

Koło zatoczone jak
kamień na grób.

Ludzie umierają, ponieważ
naśladują siebie nawzajem.

Lecz linia okręgu
zachodzi na linię

nierówno, wciąż nierówno:

od czasu do czasu
musimy żyć,

ponieważ przez chwilę,
na ten przebłysk chwili

nie ma nic

ciekawszego do roboty.

.

.

.

[Samo]

.

Samo się nie napisze,
więc napisać
samemu.

Skreślić i nadpisać.
Skreślić
nadpisane.

Wymazać skreślone
z pamięci.

Przywołać słowa raz jeszcze,
wraz z ich niebytem,
w którym są

na zawsze
i wszędzie.

Postawić kropkę. Jak straże
przy ludzkim truchle.

I wiedzieć, że coś,
nie na przekór niczemu,
właśnie powstało.

.

.

.

[Jestem]

.

Jestem
solipsystką.
Mam dużo znajomych,
którzy wspierają mnie
w tym poglądzie,
choć ostatecznie nie wierzą
ani w moje istnienie,
ani istnienie
jakiejkolwiek innej osoby
poza nimi samymi.
Bardzo ich za to nie lubię,
lecz gdy dociera do mnie,
że nie istnieją,
odzyskuję pogodę ducha –
na krótko niestety:
w małym lusterku
zobaczyłam dziś twarz
przeciętą na pół.

.

.

.

Podróż do wnętrza

.

„Nie poddaje się
dyktatowi realizmu.
Zabiera do wnętrza ciała,
ukazując, że to co fizjologiczne,
jest polityczne”.

Cytatem „otwieram żyły wierszom”.
Niebawem zacznę pisać centon
o ciele, o jego dolnych partiach.
Górne partie nie są dość
podatne na polityczność.

Jedni wstydzą się własnego ciała,
inni wstydzą się posiadania ciała w ogóle
– zaprawdę, nikt z nich nigdy nie wejdzie
do któregokolwiek królestwa polityki,
nie usłyszy: „król jest nagi”.

Podziwiam ciała jako ucieleśnienie
wyższego porządku rzeczy,
nurzanie się w ich brudzie –
pod warunkiem,
że ten brud jest

ze smakiem.

.

.

.

Summa vitae

.

Jesteś bardziej człowiekiem sumarycznym
czy synergicznym? Stanowisz prostą sumę
poszczególnych właściwości i własności,
a może wykraczasz poza tę sumę?

Co, jeśli cechuje cię
masa spoczynkowa nuklidu,
mniejsza od sumy mas cząstek,
z których się składa?

Jako, mniej lub bardziej, człowiek,
czy warto wyznaczać ciężar gatunkowy
zależnie od potrzeb i okoliczności?
Udawać eteryczne stworzenie?

W życie można wejść jedną drogą, wyjść –
na setki sposobów, które i tak prowadzą
do jednego. Życie należy postrzegać
jako układ ekwifinalny? ekwipotencjalny?

To mniej więcej wszystko,
lecz nie za dużo.
Teraz, czym prędzej, na dobrze
postawione pytania,

zamilcz.

.

.

.

[wymowne milczenie]

.

(Herrrrrrrrrrrr Ryszard Krynicki, Haiku z tramwaiku)

Jeśli nie wiesz od czego zacząć, zacznij od początku.
(Janusz Kapela, Fenomenologia ducha)

Początek w porządku, ale wolę koniec.
(Józefa, portal lubimyczytac.pl)

.

.

.

Poezja współczesna. Pismo literackie i wydawnictwo.

Piotr JEMIOŁO (urodzony w Lublinie, wna Ukrainie, przed wieloma laty) – perła kultury zakleszczona w sraczce & szpetocie dnia codziennego; niezawodna, aczkolwiek zwodnicza maszyna do tworzenia ściśle ustrukturyzowanych obiektów tekstowych. Tłumaczony na wiele języków, w tym: enochiański, arturiański, maszynowy, kukuryku, cimcirimci. Wielokrotnie nominowany do wszystkiego, co tylko miłe instancji rozumu.

Ostatnio, podczas spożywania wieczerzy, ułożył quiz humorystyczno-historyczny, składający się z dwóch zasadniczych pytań. Uczula, iż nie jest to test wielokrotnego wyboru, ergo: tylko jedna odpowiedź będzie uznana za poprawną. Nawet jeśli komuś się nie powiedzie, niech weźmie sobie do serca słowa: „Nie wstyd nie wiedzieć, lecz wstyd swej wiedzy nie chcieć uzupełnić”.

Od kilku lat, w dni parzyste, wieczorami – aż mu pot po dupie spływa, aż go siódme poty oblewają – pracuje nad jedną z pięciu/pięćdziesięciu/pięciuset (niepotrzebne skreślić) najciekawszych książek napisanych w języku polskim od „upadku” „komuny”, a nawet zakończenia II/I wojny światowej. Istnieje szansa, że książkę tę kiedyś skończy. Po nocach ogląda mecze ping-ponga tudzież filmy z zatrważająco dużą ilością pif-pafu.

Mimo posiadania rodowodu chłopskiej rodziny żydowskiej, postrzega przedstawicieli tejże mniejszości etnicznej jako społeczność nie mniej – jeśli nie bardziej – martyrologiczną niż polska.

Marzy mu się w przyszłości objąć tron Piotrowy. „Niech cię Bóg ma w swej opiece, jeśli whisky zabraknie” (Thomas Pynchon).

A oto i rzeczony quiz. Powodzenia kochani.

  1. Krzyżaków do Polski sprowadził:
  1. Tadeusz Mazowiecki
  2. Konrad Mazowiecki
  3. Donald Tusk
  1. Polaków do Polski sprowadził:
  1. Mojżesz
  2. Diabeł Wcielony
  3. Lech Wałęsa

PODZIEL SIĘ