Bernardino
8:30 policja wbija mi do pokoju i opierdala za szlafmycę i zatyczki do uszu cztery osoby w gumowych rękawiczkach i bronią na biodrze jakiś wieprz pyta mnie czy nazywam się Bernardino nie nazywam się Bernardino nazywam się kurwa Ficnerski i w ogóle jak tu weszliście wieprze teutońskie niemyte wyłamaliśmy zamek w drzwiach bo te zatyczki i mamy nakaz przeszukania bo oszustwo na pewno nie jesteś Bernardino?
Bernardino to mój współlokator.
moje ciało pełne poezji
moje ciało pełne poezji i kamieni zjebała mi się dykcja czytaj
zamieniam się w pizdę
moje ciało woła piękna a moja głowa wciąż woli Mongoła
spójrz na moje uszy sukinsynu
jestem ze Wschodu moi jebani przodkowie
wyjechali na katorgę
ale zaraz
wkrótce zintegruję myśli z czynami i czyny z ciałem czytaj
wycyzeluję wersy i zejdę poniżej 10% tłuszczu przyniosę ci siebie
oto jestem powiem
udław się przynoszę ci w pełni wyrzeźbiony sześciopak
wystające żyły stertę mięśni stertę mięsa
obwieszczenie zasłyszane na przystanku tramwajowym przy ulicy Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu
niebo ogłasza należy zgromadzić zapasy cebula i ziemniaki
wracają do łask jutro dowiozą buraki
niebo ogłasza piekło wkrótce zacznie strzelać piekło
dozbraja się i fortyfikuje piekło się ślini szczepi się mizdrzy
mięso stanie się protein powder popiół na nasze głowy
zasklepi nam pory wrośnie w skórę
może nawet bym cię słuchał
może nawet bym słuchał
ale to się nie liczy
ty się nie liczysz
nie liczy się twoje cierpienie
na przykład ludzie w Korei
w Północnej Korei północnokoreańskie szczury jedzą ludzkie mięso
Victor Ficnerski (ur. 1990) – publikował m.in. w „Wyspie”, „Fabulariach”, „EleWatorze”, „Afroncie”, „Arteriach”, „Cegle”, „Czasie literatury”.
Fragment jego mikropowieści zawarty został w książce „Dzieci wolności. Antologia przełomu”. Obecnie przebywa w Lipsku.
