***
mistrzyni czarnowidzeń
żyła w dwudziestoleciu,
w międzywojennym krakowie.
do wczoraj nie wiedziała,
że coś nosi ze sobą.
z tamtego życia nosi ze sobą
niczyją śmierć.
nawet, kiedy jest jej
najlepiej –
nie wierzy w dobre.
chociaż coraz dłużej
chowa się
w moich ramionach –
boi się tęsknić.
moimi dłońmi
karmi ptaki
na swojej delikatnej skórze.
alert
co zrobimy sierpniową nocą,
kiedy deszcz zacznie się nam wlewać do uszu,
a światło będzie
zalewało oczy?
wróciłem do ciebie wczoraj, o północy.
po uszy w porcie
zaklinałem
niebo nad sztynortem.
teraz sam
próbuję być przystanią
dla twojego ciała.
siatką, zatrzymującą złe sny,
których tak się
obawiasz.
Wojciech Brzoska (1978)- muzykujący poeta, kaowiec, kapitan. Autor ośmiu tomików (ostatnio Jutro nic dla nas nie ma). Współautor kilku płyt- najnowsze to Wpław z trio Brzoska/Marciniak/Markiewicz oraz Zapominanie jako Brzoska i Gawroński.
Mieszka w Katowicach.
