Kategoria: Bez kategorii

Już nie ma zimy. Mimo to nie nadchodzi odmiana.

„Bo jednorodność nie jest ani ciekawa, ani bogata. Jednorodność prowadzi do zjawisk politycznych, społecznych i religijnych, które zagrażają pojedynczemu człowiekowi”. O „Wyższej czułości” i nie tylko z Agnieszką Kłos rozmawia Dagmara Pułaczewska.

„Wyższa czułość” Agnieszki Kłos już dostępna na naszej stronie.

W małym miasteczku włoskim ludzie powariowali
i złożyli do grobu żywych mieszkańców wraz z kiełbasą.

Byli w mieście ludzie, którzy robili wiosnę.

ze śladami pomadki i pleśni

w nawiązaniu
do znanego angielskiego
poety

Nie potrafiła przypomnieć sobie jego smaku.

Śliczna pani pokryta piegami wyławia mnie z tłumu i próbuje przekonać do oddania krwi potrzebującym dzieciom; mylnie ocenia mnie jako zdrowy egzemplarz

wyraz niemożliwy to ten, któremu się nie przeczy

ktoś tędy przechodził. nie było nikogo.

Nie znamy, nie widzieliśmy autorek/autorów tego poematu.

Jury przyzna tylko jedną nagrodę.

znak równości pomiędzy tym
co było i co mogło być

paznokciami wydrapuje napisy na ścianach

W środku zostaną tylko czarne owce.

jak dorosnę, to zabiję tatusia

Instytut Mikołowski ogłasza

zrozumiałam też rolę kosza na śmieci

wiersz staje się owocem spotkania

tak naprawdę może to doprowadzić do kolejnej degradacji życia społecznego na wsi

„Szalejów” Macieja Bobuli już dostępny na naszej stronie.

Myślałem tak intensywnie, że czasem zapominałem, żeby nie brać jedzenia prawą ręką.

Maria Falconetti PRL-u

Mój pies ma na imię Fred.

czarne języki wylizują mi z uszu brunatny miód.

W dzieciństwie skrycie marzyłem o tym, żeby w dorosłym życiu być szarym człowiekiem.

celnie i niecelnie
w kwiaty zła

Co tu, Panie, ukrywać, w bagnie, w którym żyję
od dawien dawna, bynajmniej nie jest mi już źle.

Może ręka nie ma łez, może cofa wodę. Może tylko drewno być tu nikim, może nuci nad wystawą z hebrajskimi literami.

śmietniki i burdele płaczą po nas.

W dużym łóżku, co już wiele widziało, zastękały sprężyny.

Wszystkich nas łączy więzienie, bo ciało jest więzieniem.

Nie jestem tytanem pracy. Jestem okropnym leniem i bardzo mi z tym dobrze.

Debiut prozatorski Tomasza Ważnego „Na kanwie” już dostępny na naszej stronie.

Fragment opowiadania „Trio” z tomu prozatorskiego „Na kanwie” Tomasza Ważnego.

Fragment opowiadania „Spuścizna” z tomu prozatorskiego „Na kanwie” Tomasza Ważnego.

Bo wiemy jak, możemy i chcemy.

Zastanawiam się, czy Ryst w tej książce nie próbuje odnaleźć właśnie tego, czego zabrakło.

all you need is love

Aż błoto spod wykoślawionych łapci pryskało i świeżymi plackami przyklejało się do tuniki po samą rzyć.

stare kapcie przy łóżku

Popatrz co mi zrobiłeś

Sen erotyczny z białą kotką. Nie wiedziałem, co myśleć.

Zapinasz mi kamizelkę,
choć mogłabym zrobić to sama

zabierz tam gdzie całowałeś pierwszy raz

stała z nimi zupełnie naga, choć oni nie chcieli się rozebrać

niebo nigdy nie jest lokalne

Zawsze są wiadomości

Pohańbione rewolucje

Nie wydostaniemy się z płonących budynków.

Nie ja wlewałem wodę do tego morza. Nie ja budowałem łódkę. Ja tylko płynę.

samotny
wtuliłeś się w prochy ziemi aby zrozumieć
od Początku do Końca

To taki rodzaj jakiejś egzegezy i uwolnienia się od ciężaru.

„Transmigracja” Radosława Wiśniewskiego już dostępna!

Czasami wystarczy tylko zmienić podejście do tego, co nas spotyka.

„Irga karmiona przez lawinę” Marty Kucharskiej już dostępna na stronie www.wydawnictwoj.pl

Skąd się tu wzięłam?

ja w tym łańcuchu pokarmowym

300 tysięcy poetów napisało w Polsce 15 milionów wierszy.

O książce Sylwestra Gołębia „Nomada”.

Szychowiak przede wszystkim zwraca uwagę na odbiorcę komunikatu.

jak porażka ze stroną pornograficzną

Dałbym wam pieniądze, przesyt i szybką śmierć.

zrywa plaster z oczu

NRD dąży do zamknięcia granicy w Berlinie.

owinięty płaszczem z luster

Wilia leniwie płynąca nie ma dokąd się spieszyć

Bukiet kwiatów na wysypisku śmieci.

przeciwstawiam temu soczystą nektarynkę

Czasami żałuje, że nie zaszła z nim w ciążę.

Wróciła bez lewego sutka.

sprawa komplikuje się szczególnie w przypadku wykonywania czynności

ciemiączko, wąska ławka, granica snu.

Fragment powieści „Transmigracja” Radosława Wiśniewskiego

każdy ma własny sznurek

proszę poczytać prasę a resztę zostawić mnie

noże wiszą w powietrzu

w ogóle nie piszę opowiadań

szczerze polecam wejście na tę ścieżkę

Sam się łapię na tym, że zaczynam nie nadążać i jednak trochę tęsknię do tamtego świata, który był bardziej oczywisty.

„Po mrok” Rafała Różewicza to najbardziej „zaludniona”, intelektualnie ruchliwa i przemyślana książka w dorobku poety. Takiego powrotu można tylko pozazdrościć.

Trudno orzec, na czym polega mistrzostwo języka Jacka Bieruta, ale łatwo to poczuć. Wystarczy czytać. Nie znajdziecie odpowiedzi, jak autor to robi, ale bez trudu odnajdziecie się w tym, że płynie nie tylko tekst, że wraz z nim płynie wszystko, również czytelnik. I nigdy nie płynie donikąd.

Chcę być kimś jeszcze oprócz siebie.

Chcesz się pobawić z mamą? Będziesz Zeusem. Mama będzie Kronosem.

problem polega na tym, że w tym konkretnym przypadku, nie było niczego powtarzalnego

słowo stało się czasem

Opowiedz mi coś strasznego albo mnie zerżnij. Albo to i to.

ojciec wrócił ojciec wrócił krzyczę przez sen

Padał deszcz. Papieros w dłoniach
ledwie oddychał pomiędzy kroplami.

Szczupły, blady młodzieniec siedzi przed skromną widownią i czyta, nisko pochylony nad maszynopisem.

czyje będzie na wierzchu

kolor należy najpierw obwąchać, potem można zaufać

Na początku jest śmiesznie, potem mniej. Później wcale.

Światło mówi – stop.

Tokarczuk wielokrotnie dała wyraz swojemu poczuciu przyzwoitości.