Kategoria: Pismo

bez paginy

dzień zaczyna i kończy się ciemnym niebem

Obierki, wydmuszki, strużyny, fusy.

Tu czarne jest czarne, a białe jest białe.

Z wody powstałeś, więc staniesz się w końcu pustynią.

Tylko tyle mogę i uważam, że tylko to ma sens.

mieszkać, gdzie nikt nie mieszka

Otwiera się właz, kończą się rozmowy.

pośród krowich czaszek zbudował

(…) poezja Alana Migonia jest buntownicza.

przez dwa tygodnie nie wyrzucać nic

Zerżnąłem z Ciebie, Panie

Dotyka miękko szarej twarzy.

W drodze na Suchą Górę

po alejce obok jedzie kask i rower

nie zostało zbyt wiele czasu

lista regularnie i metodycznie wydłuża się

siwiejemy razem

W ciekawości bez horyzontu

Czy tobie świat przeszkadza w życiu?

Pi­li­śmy z jed­nej szklan­ki

To tysięczna publikacja na naszej stronie!!!

Na gumy podobieństwo dasz ciała.

wszystko staje się celem

Tak przemijało tu życie.

nie od­na­wiać skoń­czo­nych roz­dzia­łów

leśniczy nazywał się Zadura

Niech nie musi w lesie, w norze,
Cierpieć srogich upokorzeń.

Z prochów
powstaję i jestem. I się obracam.

usłyszał sygnał wraz z piosenką

niemożliwy świat

Celujesz
wskazującym palcem

bym nie wyparowała znienacka

Ale nie patrz na mnie kiedy skończysz.

Ja jestem za tym, żeby literatura żyła i była ponad czas, który jest nam dany.

Zapowiadamy nowy tom poetycki. Debiut!

Kiedyś w tym miejscu miałem wiersz Broniewskiego.

Czy przebyłbym swoją drogę pod okiem krytyki?

Nie chcę nim być

W ogóle postać Aleksa przypomina głównego bohatera „Idioty” Dostojewskiego, czyli księcia Myszkina.

mówić pewnie drżeć w środku

cierpki zapach kuźni

Czeska poezja współczesna zostanie kiedyś podzielona na okres przed i po „Inwenturze”.

ręce wędrują podwójnym portretem

Podglądam nagą dziewczynę, która bierze kąpiel w jeziorze.

Oni mieli muzykę, ja wiersze, ale żadne z nas nie miało pieniędzy.

w pozornie przyjacielskim uścisku obowiązuje zakaz

Czy pamiętasz naszą ławkę w parku?

Granice. Granice.

Moja żona to mądra kobieta, nie majstrowała przy mnie zbyt mocno i zawsze byłem jej za to wdzięczny.

zakątek poetów na Père-Lachaise

Język to bestia

Czy zaniechał tych pytań, czy zadawał inne?
Czy było to chwilowe, czy miało trwać nadal?

z kieszeni wystają sonety Szekspira
i śrubokręt

Rościsz sobie prawa do moich tkanek a nawet nie potrafisz im dać przyjemności

Trzymajcie się dziadersi

Każdy atom przekazuje szyfr.

jutro będzie takie jak wczoraj

płynnym językiem mówiąc

Oddaj ostatnią koszulę

kobieta w której zanosi się na październik
ścina włosy

nawet słynny amerykański gitarzysta

Do niektórych pewnie jeszcze kiedyś wrócę i może któraś ożyje lub tylko przebiegnie mi przez pokój jak kogut bez głowy.

połykam słońce

dlaczego muszę oddać moje ciało

Było tak, czy nie?

Sikorki rozdziobały gniazdo os. Filtry, drzazgi, cyranki. Niewidomy mężczyzna zgniata puszki i upycha pod pachą.

kupuję bo mogę

Gdziekolwiek powracam, nigdzie mnie nie chcą.

Spróbujmy nie znaleźć w tym wyjścia.

Mimo wysiłku i zaskoczenia nie przestajemy tańczyć

opowiem ci o dziewczynce

drżą po nim łyżeczki

W norze borsuka jest tajne przejście do arsenału.

O mężczyźnie wiele mówi to, jak obchodzi się z kwiatami, kiedy wpadną mu w ręce.

ale akurat idę w góry

konieczna to znaczy nieodwracalna

Pamięci Lecha M. Jakóba

niebo ogłasza piekło wkrótce zacznie strzelać piekło
dozbraja się

Wstaję lewą nogą
wkładając prawy kapeć

Tak jest, kiedy w pośpiechu wskakuję w robotnicze ciuchy i słyszę przez otwarte okna, jak ci, którzy zarządzają czasem, ćwiczą na trąbce, klawiszach, gitarze, gardle.

Moje marzenia nigdy się nie spełnią

niechciane wiersze (pospołu z poetami)
roztapiają się w piasku

jeśli masz ochotę mnie okraść, spieprzaj.

wszystkim można otwierać zamki

W młodości polowałem na książki, a później okazało się, że to książki
polowały na mnie.

Ziemia obraca się raz na 23 godzin, 56 minut i 4,2 sekund? Co dzieje się z tymi niecałymi 3 minutami?

wolno mi tak, jak memu małemu
światu

ale za to ja wymyśliłem nową wodę

„Książę” chodzi powoli, ale jego umysł nadal jak żyleta.

Powolne stukanie kontrolek wentylacji