Kategoria: Poezja

Ciągle boso

moje wyludnione spojrzenie

zobaczyłam kości naczynia

po cholerę rzucać kamieniami w księżyc?

o całym bożym świecie zapomnisz

Prezentujemy fragmenty ostatniego tomu Autorki

Z okna nie widzę wojny, pokoju też nie

patrzę światu w zimne zanadrze

kiedyś zdechniemy przez śliczne buzie

przeciekał ci przez zstępnicę a następnie czakrę podstawy

Zatonę jak statek
Jak przeklęty statek

Bezpański pies układa ciało do snu.

postanowiliśmy to zakończyć

Trochę dłużej
Trochę czulej

algorytmy nie są sprawiedliwe
ale walczą o naszą wolność

słownik nie zna końca

Z daleka dolatuje skrzyp
dźwigów, które wcześniej rozpoczęły pracę.

Oblizywać palce klejące od taniego dżemu truskawkowego

Po szóste – wojna

będę handlowała swoim brzuchem

całkiem spoko opcja ta egzystencja

Piszę do was z dni trosk

Zmarł

białe korytarze schną po codziennym
rozlaniu krzepkiej krwi

Absolutny debiut

pamięć merda ogonem

Zmarł Janusz Styczeń

w gruz je wali człowiek, homo sapiens dziki

Dlatego wybuchło tyle konfliktów

damy się nimi zbombardować

patrzę na ciebie dziewczyno

na własnego ciała wytrzymałość

co może zrobić jeden zły człowiek na szczycie stu czterdziestu milionów

a miały być pust wsiegda

Biedny. Wieniedikt.

weź mnie za rękę i chodźmy na łąkę

nóż ma być bezszelestny a jego połysk giętki

Obecna inwazja jest przedsmakiem prawdziwej
katastrofy.

daremne przekleństwa przeciw
ludzkiemu świństwu

w końcu została statystyka

plastikowy dym
którym trujemy z oszczędności

zamiast skakać z balkonu

w przypływie radości

wokół trwa akurat kolejna wojna światła

swój kij składam w twoje ręce

potrafię być delikatny i dokładam starań

zwilżasz winem perfekcyjnie wykrojone usta

bez paginy

dzień zaczyna i kończy się ciemnym niebem

Z wody powstałeś, więc staniesz się w końcu pustynią.

mieszkać, gdzie nikt nie mieszka

Otwiera się właz, kończą się rozmowy.

pośród krowich czaszek zbudował

przez dwa tygodnie nie wyrzucać nic

Zerżnąłem z Ciebie, Panie

Dotyka miękko szarej twarzy.

W drodze na Suchą Górę

po alejce obok jedzie kask i rower

lista regularnie i metodycznie wydłuża się

siwiejemy razem

W ciekawości bez horyzontu

Pi­li­śmy z jed­nej szklan­ki

To tysięczna publikacja na naszej stronie!!!

Na gumy podobieństwo dasz ciała.

wszystko staje się celem

Tak przemijało tu życie.

nie od­na­wiać skoń­czo­nych roz­dzia­łów

leśniczy nazywał się Zadura

Niech nie musi w lesie, w norze,
Cierpieć srogich upokorzeń.

Z prochów
powstaję i jestem. I się obracam.

niemożliwy świat

Celujesz
wskazującym palcem

bym nie wyparowała znienacka

Ale nie patrz na mnie kiedy skończysz.

Zapowiadamy nowy tom poetycki. Debiut!

Nie chcę nim być

mówić pewnie drżeć w środku

cierpki zapach kuźni

ręce wędrują podwójnym portretem

Podglądam nagą dziewczynę, która bierze kąpiel w jeziorze.

w pozornie przyjacielskim uścisku obowiązuje zakaz

Czy pamiętasz naszą ławkę w parku?

Granice. Granice.

zakątek poetów na Père-Lachaise

Czy zaniechał tych pytań, czy zadawał inne?
Czy było to chwilowe, czy miało trwać nadal?

z kieszeni wystają sonety Szekspira
i śrubokręt

Rościsz sobie prawa do moich tkanek a nawet nie potrafisz im dać przyjemności

Trzymajcie się dziadersi

Każdy atom przekazuje szyfr.

jutro będzie takie jak wczoraj

płynnym językiem mówiąc

Oddaj ostatnią koszulę

kobieta w której zanosi się na październik
ścina włosy

nawet słynny amerykański gitarzysta

połykam słońce

dlaczego muszę oddać moje ciało

kupuję bo mogę