Kategoria: Bez kategorii

Okazało się, że bohater najważniejszej powieści nie tylko XX wieku – „Procesu” Franza Kafki – Józef K. nie został jednak zamordowany. Zamieszkał przed II Wojną w Mikołowie, w dzielnicy Reta.

Po co szukać na wszystko nazw, po co od czegoś zaczynać.

zasada takiego zdania jest niepochwytna

W jej głowie twój zapach szumi

Na górnych pomostach

im bardziej lgniemy do przyjemności (tekstu i poza-tekstu), tym większa szansa, że skończymy złamani, podeptani, wywiedzeni w pole

i piąty meczbol, i szósta równowaga, i nie ma już w tej drabince nikogo, nikogo nie ma w drabince

Wyobrażam sobie światło pozwalające przeczytać mi podstawę prawną, która mnie uratuje

po coś

Czy stary musi tu chodzić tak z rana?

chłodny wartki strumień płynął przez jej ciało

miłość istnieje

Może jakiś wiersz, co? No, wiesz, taki, który uratowałby świat?

było już legendą

jestem zajęta i nie mam nic

Poeta wyrzuca śmieci, mocuje się z zamkiem.

naszych czekających na nieuchronny koniec

na wieś, w las, nad rzekę

Fragment „Tarniny” Marty Kucharskiej.

strain and enmity

nie było miejsca na niewinność

ratuj mnie kto może

nie trzeba mott

gdzie wiersze czują się dobrze i są szczęśliwie

wbiec na górę po ruchomych schodach poruszających się w dół

Tom w wyborze i tłumaczeniu Tomasza Pierzchały

wyblanszowane lica

co my tu robimy?

Płaci się haracz z czasu rutynie

Płoszczynka ma postać skończoną

słowoleje

szybkość roślin

gdzie nawet nie przechodzą psy

Wiatr dmie szyderczo.

szlag trafia głębię

Przypadek czy analogia?

słowa bezwietrzne

wpompowali

Odpaliłem ostatniego papierosa Jin Ling, marzyłem dalej o końcu świata.

Będą mogli się na siebie porządnie napatrzeć.

kto następny

zanim dogonimy światło

Kto nie pracuje i tak musi się ubrać.

Nikt nie przyniósł kwiatów

im mniej, tym lepiej.

muszę poprawka chcę wracać do młynarza

W poniedziałek premiera!

w Boga rodziców męża

Waldek pisze to najlepiej

Ucz się od nich.

jabłka sąsiada

Lustro lśnień
rozprosz cień

Nikt nie uwierzy gdy opowiesz w Warszawie

zwycięski kolor późnego świtu

Robię krok na przód i trzy w tył

uciekam rowerem

„Austriacy” (fragment)

Niech się zdarzy.

Przeszłaś samą siebie, już pora wracać.

ileż wierszy powstało o pociągach

W książce jest taka scena w knajpie, gdzie spotykają się wszyscy i każdy mówi w swoim języku.

gdy woda liże jej suknię

Lektura tekstów opisujących Holocaust z perspektywy kogoś, kto go doświadczył, nie jest na moje nerwy

Przekupiony naród.

na chwilę zapomniałem o wojnie

Fragmenty powieści

Być może dlatego w chwilach czułości

To wojna na Ukrainie. Nie możemy tu zostać

Fragmenty tomu

bo poezję robi się z przypomnień

na niedzielę na łódki

Zbierało mi się na wymioty, kiedy ubierałam ją po raz pierwszy.

dopiero kiedy przywódca odsłania twarz

– myśli pan że benzyna dobije do 10?

dzielone są piony. na białe i czarne. to one
zbijane są pierwsze.

myśliwym się zostaje w skutek dzieciństwa bez bajek

tu są obrady do ciężkiej cholery

W życiu są ważniejsze rzeczy niż kobiety.

najlepsze pomysły przychodzą po wódce

Tyle ładnych wrzutek do złapania.

wszystko wyrywał i jeszcze mnie nakłaniał

skończyło się czerwoną kropką

W poezji jest go katastrofalnie mało!

po jednej stronie odeszło,
po drugiej nie przyszło.

Chodzić po ostrzu tępych słów

Bawiliśmy się w konie wystarczały dwa patyki

dotknij daj się please dotknąć

5 minut później prawie uciekł mi bus

Ciągle boso

moje wyludnione spojrzenie

Kanion zaczął drastycznie się zwężać i szarzeć.

zobaczyłam kości naczynia

Zaraz, zaraz, ale tak właściwie kto jest tu prawdziwy?

po cholerę rzucać kamieniami w księżyc?

Druga część rozmowy.

Pierwsza część rozmowy.

o całym bożym świecie zapomnisz

Prezentujemy fragmenty ostatniego tomu Autorki

Z okna nie widzę wojny, pokoju też nie