Kategoria: Bez kategorii

życie z nami życie bez nas pandemiczna jesień

czuję się
dobrze, nie mam gorączki

Nie wszystko tu się oczywiście, i na szczęście, ze wszystkim łączy, są wolni strzelcy, wątki poboczne.

Bramy zakładu otwierają się na nieskończoność.

Z Jackiem Łukasiewiczem, poetą, eseistą, krytykiem i badaczem literatury, profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, o jego przejściach szpitalnych, podróżach, inspiracjach czerpanych z malarstwa, oglądaniu wystaw on-line oraz o najnowszym jego tomiku Cięcia, rozmawia Alan Weiss.

Rewolucje w języku i literaturze, narracji zapowiadają i relacjonują rewoltę polityczną. Zrobimy ją albo w języku, albo na ulicy. Bo ludzie domagają się realizacji swoich pragnień i marzeń, a jeśli nie znajdą za swojego życia odpowiedniego formatu, wymyślą utopię.

chwalony przez panią małgosię on codziennie wkleja w necie nowy erotyk i może natychmiast liczyć na cudowny odzew

Zza kadru wystają

Lecz ja, wybaczcie, bracia, pragnę Polski słabej

można z nas czytać

Nagła niemożność związania końca z końcem

Nie mogę oddychać w twoich oczach

Przeżyje się tę noc, a potem się zobaczy.

Nasze wychodki czekają na odhistoryzowanie.

a gdy zdarza się że w snach piszesz wiersze

Tłoczą mi
w ciebie moja ojczyzno jakiś gorzki swąd.

Synowie naszych kobiet nie będą nosić broni

czy wiesz jak gęsta krew się czerni?

ten tom to takie postoje pamięci

Wtenczas dopiero!

Ta ciemność wszystko oczerni

gdy staje się słowo

nieco dłuższe niż „krótkie” włosy

Może wtedy, za rogiem jakimś albo za winklem zobaczymy wolność.

mówiłem zrąb szadź nikt mnie nie powstrzymał kto by śmiał

Zasada jest taka, że jeden wilk może zmienić hierarchię panującą w grupie, ale przedtem musi zmierzyć się z wilkiem przewodzącym stado.

Paradoksalna siła szeptu i zaraz potem milczenia.

kabel do przedłużacza
drewno do klasztoru

Freestyle z domieszką chilli, kurkumy i kminu rzymskiego.

Tak to wygląda!

człowiek, który przeżył przy upadku z tak znacznej wysokości bez spadochronu

Tamtym Czarnym nie chodzę,
bo Czarny.

to będzie wiersz na papierze makulaturowym. nie żaden velvet.

W kółko o tym na pasku

W głowie monochromatoza.

Wkrótce zatęsknił za tym, żeby ktoś się jednak pojawił.

Coraz cieńsze szlafroczki, tego jednego był pewien.

Świętej pamięci żona stawiała sprawę jasno i po katolicku: w łóżku można robić tylko rzeczy czyste.

W jej oczach jest tyle zdziwienia, jakby nie mogła uwierzyć, że ktoś może nie rysować. Mieć taką możliwość i z niej nie skorzystać.

pigment jest niebieski

Obiekt Fantazji Podmiotu ma na sobie szorty, bluzkę na ramiączkach i chustkę fantazyjnie zawiązaną wokół szyi.

zaczyna się wiercić całym konturem

Każda kropla mojej
krwi płonęła do ciebie.

No tak, to jest dokładnie ten stół, przy którym teraz siedzimy. 

Czy jak ten głuptak niebieskonogi  machać stopą do upragnionej samicy tak długo, aż zostanie naszą towarzyszką życia?

tubylcy funkcjonowali w literaturze australijskiej pod nadanymi im w czasie okupacji nazwiskami angielskimi

Ej, ty stara krowo, chodź no tu!

nie mam dobrej odpowiedzi

Jeśli już nie spać – niech nie śpi całe miasto.

ten ciemny anioł z niesfornymi słowiańskimi brwiami

jak piosenka Kazika z pierwszego miejsca listy

Proszę pana, niech pójdzie pan w prawo,
pan trafi, ja w pana wierzę.

Miałem jeszcze butelkę schłodzonego Goldstara oraz niewielki balkon w pokoju, z którego widać było plac Zion oraz kawałek deptaku Ben Yehuda.

kapusty gniją pod lekkimi gruszami

gdyby padał deszcz spirytusowy
byłbym szklaną perłą w błocie
pośród szczęśliwych wieprzy

Miało mnie tutaj nie być, a jestem

za późno, by rzucić już skończone studia

Najmocniejszą stroną książki
jest ślad po wyrwanej kartce.

Panieńskie nazwisko pierwszej kobiety brzmiało Mickiewicz.

Istnieje wiele dowcipów.

plemię nie miało zbędnego pożywienia dla nieprzydatnego starca

Kobieta z deskami rąbie płot.

Czasem przychodzi biec za wagonem.

Wiem, gdzie system ma swoje słabości. W które miejsca warto uderzyć.

Pomóż mi umrzeć. Oni już i tak mnie nie wyleczą.

nocą na przełęczy podpalam
ogniska

i nie jest to ich jedyna fanaberia

Całkiem poetycka końcówka.

Co było sztywne, nabrało giętkości,
co miękkie, zesztywniało, zmienione w sześciany.

Ale od czasu do czasu robili to, ponieważ zmysł dotyku, którego im tak brakowało, był zbyt wielką pokusą, aby w ogóle z niego zrezygnować.

budzi światło
trzykrotnym pianiem kogutów

Możesz pisać albo oddać krew

wypnij swoją słodką dupę

nie jestem tą tylko tamtym
motywem muzycznym

co z tym, który nocą
śpiewa we mnie

nakładam kotu jedzenie z puszki on miaucząc autentycznie mnie wzmacnia

Mógłbym napisać podanie o zwrot mienia.

olej z prezerwatywy
znalezionej w krzakach

Idę z palcami mgłą pokrwawionymi.

jaki lubię alkohol?

Takiej prostoty, takiego rozumku chcę.

naleciałości językowe, do czego doszło

jaką mam krótką linię życia

Kurz fruwa w promieniach.

płyną sobie rzeczułką skrzydełka much, psi ogon i inne
oka

nie mam wyrobionego zdania
w sprawach najważniejszych

zamknięty cmentarz
otwiera się za płotem

Bo tak to już jest (choć nie jest), że cmentarze najmniej są tym, czym są, czyli stanem obecnym, natomiast są przede wszystkim tym, czym nie są, wszystkim, co poza nimi.

Ona się uśmiechnęła

Skserowane cielsko stron

Jeśli możecie i chcecie, pomóżcie.

różniły je tylko komentarze

Rozumiem molo po molowemu

ściągniemy cię z najwyższej drabiny

Żadnej konwersacji,
wymiany uśmiechów
i poglądów.

Ja cię mamusiu odczaruję, wezmę różdżkę i odczaruję.

Zero zamiaru snu po stronie córki
i zero po stronie syna.