Antologia Wiersza Polskiego
Stanisław Grochowiak
Zgłodniałym wróbelkiem
Zgłodniałym wróbelkiem
odpowiednie zdjęcia
moje kulawe modlitwy
zobaczyć ojca
Miasto stało i stoi.
tylko nimi
choćby ich była chmara
i zaraz się zacznie lato bez wiosny
nie ma powrotu
Wiekuiste zmarnienie
codziennie piszemy więcej
sap ziemio w szalu z wat i perkalu
z bogatego scenariusza dyrektorów
tutaj się wykonuje ruchy wahadłowe