Kocham to, czego już nie mam
Z Tomaszem Dalasińskim rozmawia Paweł Majcherczyk
większość „pierwszych razów” już się nie powtórzy
większość „pierwszych razów” już się nie powtórzy
to znak, że jesteś już w głębokim lesie
maksymalne zagęszczenie refleksji, stworzenie jamniczego kalejdoskopu
Wcześniej czuję, że nachodzi.
nie chciałem „konkurować” z mistrzem kryminału
to jest dziękczynienie – to nie jest ocena i tak to czytaj Tato i Mamo
piszę w sposób wysoce nieromantyczny
nie tylko ranty, ale także orły i reszki
ten właśnie głos, ten właśnie rytm, choćby mamrotał
Widzimy się w korytarzach.
lekko wyblakłymi farbami na pożółkłym papierze
im bardziej lgniemy do przyjemności (tekstu i poza-tekstu), tym większa szansa, że skończymy złamani, podeptani, wywiedzeni w pole