Tag: Piotr Jemioło

jako chwilowe my czy wy

choćby ich była chmara

Tam, gdzie nikt mnie nie zobaczy.

Płynnopłciowe ciała.

bo ja tak mówię i tak być musi

ludzie tacy jak ty

im mniej, tym lepiej.

po cholerę rzucać kamieniami w księżyc?

zwilżasz winem perfekcyjnie wykrojone usta

jeśli masz ochotę mnie okraść, spieprzaj.

szkolę się w sztuce szyfru.

urodziłem niesamowicie piękną córkę.

bo schedę „po nas”
przejmą wtórni analfabeci

dobrze było poznać człowieka, któremu spod przezroczystej skóry wyrastały ku słońcu kolce róż.