Tag: Bartosz Suwiński

kolor uczepił się rantu rynny

A Ty jak się uwijasz wokół swojego światła

idąc wyrzucić kompost

wataha trzydziestu wilków pojawiła się w okolicach Jaszkowej

Po co szukać na wszystko nazw, po co od czegoś zaczynać.

Poeta wyrzuca śmieci, mocuje się z zamkiem.

Płaci się haracz z czasu rutynie

Waldek pisze to najlepiej

To wojna na Ukrainie. Nie możemy tu zostać

myśliwym się zostaje w skutek dzieciństwa bez bajek

Mam na myśli „Blackstar” Davida Bowie.

wszyscy złamani przez wojnę

W dzieciństwie przez długi czas miałem natrętny sen, że nie dożyję wieku chrystusowego.

wypatrzyliśmy pierwsze w tym roku przebiśniegi

Obierki, wydmuszki, strużyny, fusy.

Czy tobie świat przeszkadza w życiu?

Kiedyś w tym miejscu miałem wiersz Broniewskiego.

Język to bestia

Sikorki rozdziobały gniazdo os. Filtry, drzazgi, cyranki. Niewidomy mężczyzna zgniata puszki i upycha pod pachą.

Pamięci Lecha M. Jakóba

Na początku jest śmiesznie, potem mniej. Później wcale.