Tag: Antologia Wiersza Polskiego

Idę z palcami mgłą pokrwawionymi.

Ona się uśmiechnęła

Miłosierdzie i krew, i pot, i żółć, i ocet.

Przeto
wróćmy znów do esencji. Z nią bo jesteśmy pewniejsi.

Światło mówi – stop.