Aulicha biel i czerń
Kinga Młynarska
Mężczyzna czuje potrzebę wyrażania pewnych spraw
Mężczyzna czuje potrzebę wyrażania pewnych spraw
Lektura tekstów opisujących Holocaust z perspektywy kogoś, kto go doświadczył, nie jest na moje nerwy
I zaczynasz traktować tekst jako ciało
jak te wiersze są zrobione metrycznie
Zwyczajna spowiedź powinna się przeto zamienić w zapowiedź.
Jednocześnie definiuje źródła antydemokratycznej grozy: kryzys nowoczesności, samotność, niewiedza, bezradność.
Czy zatem pozostaje nam pogodna rezygnacja?
(…) poezja Alana Migonia jest buntownicza.
W ogóle postać Aleksa przypomina głównego bohatera „Idioty” Dostojewskiego, czyli księcia Myszkina.
Podejmuje to wielkie ryzyko tamowania obficie krwawiących ran świata i od razu zaczyna z wysokiego „C”
wchodzi się do czyjego intymnego świata, towarzyszy się odkrywczemu językowi i oryginalnej wrażliwości
Akt zniewalania dokonuje się przede wszystkim za pomocą słowa.
Nawet czytając tak piękne wiersze, bierzemy udział w jakimś rozrachunku. Społecznym, politycznym, historycznym. Tym bardziej bierzemy.
Atmosfera państwa totalitarnego potęguje kafkowską sytuację bohatera, stylistycznie lokuje się jednak Selimović z dala od praskiego pisarza, operując językiem złożonym, ciężkim i niekiedy wręcz poetyckim.
Urodzony w Jeleniej Górze niemiecki prozaik.