Kategoria: Pismo

Ty, Ty i Ty

jeśli uczucia coś znaczą

wyciąg pionowy

większość „pierwszych razów” już się nie powtórzy

Tylko zabawa w jedno wolne popołudnie

Miałam transport pamięci i tutaj go rozdaję.

Trzeba przyznać: dobrze obmyślone.

to znak, że jesteś już w głębokim lesie

A w tobie ten wielki płomień

Niewybaczalne, lecz typowo ludzkie, marnotrawstwo.

dzień w dzień dzieło

Bo tak mówię i już!

zabrakło buraków i trzciny

Nie kibicuję polskiej drużynie piłkarskiej, bo nie mają tego czegoś, co ma nasza ekipa siatkarska

zimna woda dobrze spiera krew

mają się dobrze lecz nie czytają poezji

maksymalne zagęszczenie refleksji, stworzenie jamniczego kalejdoskopu

niczego to nie zmieni

Odgryziona głowa wyglądała jak sztuczna.

Ruszył nabór

baza wirusów

zamkniętymi oczami

Upadek z hukiem

nie wołali kumpli

Wcześniej czuję, że nachodzi.

opuszki palców na dekolcie

ćma walczy z oknem

to samo spojrzenie

czarne mocne linie

dzieła zebrane przez jakiegoś typa w golfie

stado mew zamyka horyzont

też chciałaby tak odejść

snajperską cierpliwością

na niebiańską łąkę

Patrzymy uważnie na siebie.

mam prawo cię oskarżać

Zawsze staję po stronie kobiet.

jedna po drugiej

robotnicy z budowy

zostanę strawą

sytość rozcieńczona

klekot kości stworzy system filozoficzny?

Ktoś nie przeczyta moich tekstów, to przeczyta inne.

w wibrujących dłoniach

Tak trzeba żyć.

czyli całkiem neutralnie

Kłos okazuje się mniej surową sędziną

Nauka nie istnieje!

to dopiero szczęście

I będę miał złote liście we włosach.

pozornie tylko czarny

oczekuję od ciebie

jakbyśmy nie mogli załatwić tego inaczej

nawet gdybym przestał pisać

Tyle się dorobiłem przez te lata.

Muszę iść do kościoła

a tak chciałam na łeb na szyję

Nie wiem.

sumy były zerem

stanie nad studnią

tym śladem chodzi szum

przybyła kolejna poprzeczka

wszędzie tylko rozdroża

moje ciało mówi mi, że więcej nie mogę

recytuj moje pieśni 

opuszczam cenę codziennie

To mniej więcej wszystko

to nie tak, jak myślisz

zechce mnie rozdeptać

Taki jest układ relacji

z wiosną

ciebie to nie dotyczy

Zaczekam tutaj na twoje kroki.

przy pomocy szczypiec

jako chwilowe my czy wy

Jezus był szalony

Zgłodniałym wróbelkiem

ból tych wszystkich wypowiadanych zdań

z zaciśniętą grdyką

odpowiednie zdjęcia

moje kulawe modlitwy

zobaczyć ojca

lasy trzeszczą

Miasto stało i stoi.

nie chciałem „konkurować” z mistrzem kryminału

tylko nimi

choćby ich była chmara

i zaraz się zacznie lato bez wiosny

nie ma powrotu

kolor uczepił się rantu rynny

Wiekuiste zmarnienie

i jeszcze wciągnąć świat

każdemu

Why did you create whores?

Kiedy zakonnica opuszcza klasztor

po co do tego udziec

codziennie piszemy więcej

sap ziemio w szalu z wat i perkalu

z bogatego scenariusza dyrektorów