Kategoria: Bez kategorii

Podszedł do budy i kopnął ją, wydając przy tym przenikliwy jęk. Buda zakołysała się, deski upadły na ziemię.

Morze wpływa na twoją skórę
i decyduje o kolejności słów.

na kartce w kieszeni spodni miałbym listy do samego siebie

„Mało brakowało”, nowy wybór wierszy Simona Armitage’a w języku polskim ze znakomitymi tłumaczeniami Jacka Gutorowa i Jerzego Jarniewicza, jest już dostępna na stronie wydawnictwa j.

jeśli nie doleję sobie odpowiednio szybko
widzę tylko pustą butelkę

Bielicki odzyskuje sztuczny, konstrukcyjny charakter narratywizacji, bo w Pawilonach nie służy ona legitymizacji silnego podmiotu stojącego za wypowiedzią ani zasypaniu przepaści między językową reprezentacją i rzeczywistym przeżyciem.

Puste miejsca, dobrze powiedziane. One odstają, niektóre może się po prostu nie udały i nie powinno ich być w „Pawilonach”?

„Pawilony”, wznowiona książka poetycka Dominika Bielickiego, jest już dostępna na stronie wydawnictwa j.

nie trzeba sobie życzyć bycia gdzie indziej
jestem gdzie indziej

Nie chcę ich łączyć z żadnym konfliktem.

git ludzie i milicjanci
lali hippisów którzy
i tak w końcu wygrali

Tadeusz Pióro podejmuje próbę rozmowy o „Końcu wakacji” z autorami książki: Marcinem Baranem i Marcinem Sendeckim.

Jest to utwór niezwykły, a niezwykłość tego lirycznego poematu polega przede wszystkim na podwójnym autorstwie.

W rezultacie autorstwo (podmiotowość) bardzo się komplikuje, nie tyle zacierając się, co wzajemnie wchłaniając.

„Koniec wakacji”, wspólna książka Marcinów Barana i Sendeckiego, już dostępna na naszej stronie!

uśmiechnęła się pisze esemes życia

jedzenie łatwo wpada wprost do pysków

tylko ja nie mam biletu

macham obiema rękami i mam wrażenie, że się unoszę

tylko poeta zapyta
kto ci to zrobił

niech to będzie ktoś ładny

nigdy nie zapłakałam
nad husserlem

stojąc na samym szczycie odwróconej przepaści

I chodzą po świecie piewcy prawdy

Na jej wycieraczce leżała koperta.

Szachida! Islamistka! Terorystka! Zabójczyni!

Wszystkieo najlepszeho z ohazji kobieeeeeet!

Uciekłam przed domem.

Lusterko na ramię. Zamontowane na stałe.

czy udźwigniesz ze mną tę chwilę
i czy mogę cię w to wkręcić?

Uśmiechnij się do mnie porządnie.

Akt zniewalania dokonuje się przede wszystkim za pomocą słowa.

Na początku jest to miłe, podrażnia delikatnie zmysły i zaczynasz jak dym kadzidła unosić się do nieba, zanosząc modlitwę, żeby choć raz w życiu zobaczyć towarzyszkę swej podróży zupełnie nagą.

piekło nad miastem kruszeje

Kapcie wysuwają się na prowadzenie.

Może koktajl Mołotowa?

niezła niunia, ale życia u nas na wsi by nie miała

Zostaję z nią do rana. Sam na sam.

wciąż opowiadasz
o dziewczynce, którą podobno urodziła drukarka

Ze wszystkich relacji, jakie K może nawiązać z innymi osobami, jest to tego typu relacja, która od wieków zajmuje nas najbardziej.

Wszystkie treści wycelowane były we mnie i wszystkie były celne.

Można powiedzieć, że kładłem się i wstawałem, widząc rzekę.

pojechać wreszcie do miejsc, które w potocznym rozumieniu nazywa się Polską

słyszę ich krzyki we mnie

Nawet czytając tak piękne wiersze, bierzemy udział w jakimś rozrachunku. Społecznym, politycznym, historycznym. Tym bardziej bierzemy.

31 sierpnia 1993 r. Litwę opuściły ostatnie radzieckie jednostki wojskowe.

nie mów mi o jutrze. to taka umowna data

„Godzina wychowawcza”, debiutancka książka poetycka Tomasza Ważnego, jest już dostępna na stronie wydawnictwa j.

Jeden wielki tygiel wydarzeń, doświadczeń, do którego wpadają rozmaite kamienie.

gołębica opuszcza gniazdo
tu na górze jest zimno

Wszystko przez to, że Klaudia zmieniła pracę.

znaleźć rano w krwi trafione komórki

rzeczy znalazły swoje nowe miejsca

nie powstanie więcej żadna zasada ani odczyn

dlatego moszczę się nieporęcznie

na kawie się nie skończy
będzie seks

Można w końcu powiedzieć mu prawdę

każdy wiersz będzie paskiem z wiadomości

nie ma takich w moim wieku | nie dorośli

czym jest nerwica lekomania zdrada
i co czuje kobieta

Za trzy tygodnie będę boginią seksu. Muszę się przyłożyć, bo wykupiłam grupon tylko na miesiąc.

całkiem niezłe (zupełnie niechcący)

Dalej wydarzenia toczą się w przyspieszonym tempie.

Jak długo kapitalistyczna idea wyzysku i przemocy będzie się dobrze czuła w naszym świecie, tak długo wolność pozostanie uwięziona w sferze mitów, którymi musi się pożywić nieszczęsny mieszkaniec umarłych miast.

W ciągu kilku chwil
usuwa to, co we mnie najbardziej zepsute.

Jestem po trzykroć bezdomny, jako Czech w Austrii, jako Austriak pośród Niemców a jako Żyd

Wilkołactwo powszednie dni naszych i nocy egzystuje w ukryciu.

moja dobra wrażliwa żona pozwala mi
czasem pisać o tym wiersze

Głupia maszyna, ubrała
Sygnał we wcale długie strofy,
Jakby to jakaś poezja.

Przypadek, kiedy idziesz ulicą i znajdujesz pięć dych?

Atmosfera państwa totalitarnego potęguje kafkowską sytuację bohatera, stylistycznie lokuje się jednak Selimović z dala od praskiego pisarza, operując językiem złożonym, ciężkim i niekiedy wręcz poetyckim.

Prawda może być wszystkim.

domagała się nieustannie i czelnie
ważnego precedensu w prawie do bycia

Rozumiesz też, że jesteś tu i tam, w przeszłości i teraźniejszości.

Jeszcze nigdy nie odważyłam się przestąpić progu tej samczej popeerelowskiej jaskini.

O Złoty Karton III LO

zmarła szybko i jej trumną bili o próg, żeby tu nie wracała

Nie poznałem jeszcze nikogo, komu zawdzięczałbym życie,
chcesz być pierwsza w kolejce?

Wstałem, otrzepałem rękawice i spodnie. Czapkę szlag trafił po drodze.

trzeba pisać prościej, kochanie

gwałtownie rozpina się pasek dużych pociągów

Hiszpanów ciężko jest powstrzymać.

puchną mi kostki pocięte na wysokości skoszonych traw

Stoisz przed tłumem
jak przed chropowatym lustrem

ram pam pam, czarne
cierpkie, to ci dam

powinnaś się wić jak na pornolach,
(ale z nabożną miną)

Ludzie są czymś.

Psia książka, książka bez autora i tytułu, już dostępna w naszym wydawnictwie.

Dwa kolejne fragmenty zapowiadające psią książkę bez tytułu i autora.

Dwa fragmenty zapowiadające psią książkę bez tytułu i autora.

Być dzieciakiem

No cóż, bywa.

Powinnam była postawić tamę pokory.

idę w tango
z nowym dniem

Jeszcze kilka razy tam wrócisz i odejdziesz.

Świat wokół nas się zmienia i nie mamy na to wpływu.

W kąt odrzucę konwenanse